همه مادران حداقل یک بار در زندگی خود فریاد می‌زنند. آن‌ها احساس می‌کنند بیش از حد عصبی شده‌اند، تحت تأثیر قرار گرفته‌اند یا خسته هستند و صدای خود را بلند می‌کنند. وقتی فریاد زدن به تغییر سبک زندگی تبدیل می‌شود و مادران روزانه آن را انجام می‌دهند ممکن است مشکلی وجود داشته باشد.
آیا با داد زدن مشکل حل می‌شود؟
اساساً فریاد زدن به کودکان می‌آموزد که به جای درک عواقب اعمال خود از مادرشان بترسند. کودکان از والدین خود چیز‌های زیادی در مورد درستی و نادرستی می‌آموزند. پزشکان می‌گویند وظیفه اولیه شما به عنوان والدین پس از اطمینان از ایمنی فرزندانتان مدیریت احساسات خود است. فریاد زدن به طور کلی صرف نظر از زمینه بیانگر خشم است. این خشم کودکان را می‌ترساند و باعث می‌شود احساس ناامنی کنند. اگر با تحقیر‌های کلامی هم همراه باشد به عنوان سوء استفاده عاطفی شناخته می‌شود که می‌تواند اثرات طولانی مدت جدی داشته باشد. آرام ماندن و فریاد نزدن برای کودکان آرامش بخش است و باعث می‌شود با وجود رفتار‌های بد احساس دوست داشتن و پذیرش داشته باشند.
کودک با داد نزدن حس امنیت می‌کند:
هنگامی که کودکان احساس می‌کنند که بدون قید و شرط مورد محبت، پذیرفته شدن و امنیت هستند تمایل دارند که ارتباط بهتری با والدین خود داشته باشند. به طور معمول فریاد زدن زیادی صورت نمی‌گیرد زیرا آن‌ها می‌توانند بهتر ارتباط برقرار کنند. همه احساسات مهم هستند و می‌توان در مورد همه آن‌ها صحبت کرد. هنگامی که مادران ناراحت هستند بیان آن برای کودک مشکل است.
رابطه‌ای عمیق و محترمانه داشته باشید:
هر فردی حق دارد مستقل فکر کند و چیز‌های مختلف را دوست داشته باشد که باید شامل کودکان نیز شود. اگر فردی در محل کار اشتباه کند و رئیس‌اش مدام به اشتباه‌شان اشاره کند تحقیرآمیز است. هیچ کس قرار نیست به این دلیل به یک شخص بی‌احترامی کند. انضباط مثبت در مورد کودکان بیشتر از منفی پیش می‌رود و معمولاً نتایج طولانی‌تری دارد.
منبع:
