من وقتی ازدواج کردم شوهرم خیلی اعتماد به نفسش پایین بود... الان که باهم صحبت میکنیم گاهی، و از گذشته ش میپرسم میبینم واقعا تو بچگی والدینش اعتماد به نفسش رو نابود کردن! وقتی ازدواج کردیم همین باعث بی دست و پاییش شده بود و من اتوماتیک دیگه روش حساب نکردم و خودم تو خیلی چیزا دیگه حرف اول و آخر رو میزنم...شاید بگین خوش بحالت خوبه که! ولی الان بعد 10 سال میبینم کمبود حمایت دارم...زن نیاز داره زیر چتر حمایت شوهرش باشه... نه اینکه فکر کنین همه کارا و امورات خونه با منه اصلا...همه چیز سر جاشه ولی مثلا یه اتفاقی بیوفته من باید بگم چیکار کنه و نکنه... نمیدونم متوجه میشین یا نه...نمیتونم بهش اعتماد کنم... تکیه کنم..قبولش ندارم... و واقعا این مساله مدت زیادیه داره شدیدا آزارم میده...
(باهم هم خوبیم ها...یعنی مثل همه هم خوشیم هم دعوا داریم..)
چیکار کنم بتونم بیشتر بپذیرمش...قبولش داشته باشم... مطمئنم رفتارایی کردم که مردیت ش رو زیر سوال بردم !!! حالا میخوام جبران کنم
(باهم هم خوبیم ها...یعنی مثل همه هم خوشیم هم دعوا داریم..)
چیکار کنم بتونم بیشتر بپذیرمش...قبولش داشته باشم... مطمئنم رفتارایی کردم که مردیت ش رو زیر سوال بردم !!! حالا میخوام جبران کنم
خودم اینه که همسرتون تو یه جور مثلث ه
