من دو تا دختر دارم.یه کلاس دومی یکی هم امسال میره کلاس اول.11 سال هم سابقه کار دارم.ولی دلم می خواد امسال کارم رو ول کنم.هم خودم خسته شده هم دلم برای بچه هام خیییییییلی می سوزه.همه میگن حیفه ولی خودم فکر می کنم سرمایه من بچه هام هستن.دیگه کار بیرون بسه از این به بعد به اونا بیشتر برسم.ولی راستش تردید هم دارم.همه میگن پشیمون میشی برای همین خواستم نظر دوستای خوبی که در این زمینه تجربه دارن رو بدونم.ممنون.
اجازه هست خانمها
( کلوپ مخصوص بانوان) لباس زیر **********
صبر کنید ادرس یادتون نره
http://tanposh22.blogfa.com/ این وبلاگ
این هم ادرس کلوپ http://www.ninisite.com/clubs/detail.asp?clubID=20996
(محبت کنید تشریف بیارید)
ببخشید مزاحم شدم با اجازتون 
( کلوپ مخصوص بانوان) لباس زیر **********
صبر کنید ادرس یادتون نره http://tanposh22.blogfa.com/ این وبلاگ این هم ادرس کلوپ http://www.ninisite.com/clubs/detail.asp?clubID=20996
(محبت کنید تشریف بیارید) ببخشید مزاحم شدم با اجازتون
عزیزم کارت چند ساعت در روز هست؟
بچه هات که بزرگ شدن. من کارمو بخاطر یه سری شرایط رها کردم البته از تهران خارج شدیم ولی الان خیلی دلم کار می خواد نمی خوام به شرایط قبلم برگردم ولی خیلی دارم تلاش می کنم برگردم سر کار. یه جورایی اعتماد بنفسم رو از دست دادم خیلی سرخورده شدم. به نظرم این کار رو نکن برنامه ریزیت رو تغییر بده. چون تو خونه هر چی هم کار کنی بازم کار هست و حوصله ات هم سر می ره. تازه بچه هایی که مادراشون شاغلند موفقتر هستن.
از صبح تا ساعت دو نیم یه روزایی هم باید اضافه کار بمونم.اکثر روزا تا بیام خونه سه و نیم تا چهاره.تازه باید بیام آشپزی و ...
دختر بزرگم امسال همش شاکی بود که همه مامانا میان دنبال بچه هاشون ولی من باید تنها بیام خونه
احساس عذاب وجدان دارم
احساس عذاب وجدان دارم
عزیزم خوب خوبه که سعی کن هر روز غذای سخت درست نکنی بعضی از عصرها رو به جای غذا درست کردن با بچه هات برو بیرون..تو درساشون کمک کن باهاشون حرف بزن..حتی بازی کن..ولی کارت حیفه 11 سال کم نیستا..چشم رو هم بزاری بچه هات بزرگتر شدن و اونوقت تو باید بشینی تو خونه به نظرم با یه برنامه ریزی دقیق میتونی بیشتر در کنارشون باشی..به هر حال اونا هم که صبح تا ظهر مدرسه هستن..
بازم اگر به پولش نیاز نداری ادامه نده تا غصه نخوری.
هستی جون شما درست میگی ولی من خیلی خسته می شم.یه موقعهایی حوصله خودمم ندارم.ولی روزایی که خونه هستم واقعا موقع بدترین کاراشون هم خیلی آرومم
تا دو و نیم که خیلی خوبه. من تا 5 بودم. یه جنبه دیگه رو هم ببین که وقتی بچه هات بزرگتر می شن و می خوای یه چیزی واسشون بخری اگه گرون هم باشه بهت فشار نمی یاد و می تونی جوابگو باشی. اون حس اعتماد به نفسشو فراموش نکن. حتی تو خانواده هم یه جور دیگه به آدم نگاه می کنن. اگه کارتو دوست داری و درآمدش خوبه رهاش نکن.
من هم به خاطر شرایط بعد از ازدواجم سر کار نرفتم . خیلی پشیمونم . تازه فقط 5 سال سابقه داشتم . به نظر من بزرگترین اشتباهه زندگیتونه که بعد 11 سال سابقه بشینی خونه . مطمئن باشید که حسرت از دست دادن شغلتون رو میخورید .
معایب و مزایا رو که کنار هم میذارم می بینم به نفع بچه هامه.ولی از آینده و پشیمونی تصمیمم می ترسم.
درآمدم خوبه.position شغلیم هم خوبه ولی کارم خیلی پر مسئولیت و استرس زاست.
یکم بیشتر فکر کن یه چند روز مرخصی بگیر ببین میتونی تحمل کنی یا نه...
ان شاا...موفق باشی..بای
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
52 ثانیه پیش
52 ثانیه پیش
52 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
