یه مدت هست درگیر یه فکر خطرناکم

با این تفاسیر ک تو کردی فقط باید بسوزی و بسازی. اخه دختر خوب طلاق همیشه هم باعث بدنامی نیست شما متانت و خانمی خودت رو حفظ کنی چرا باید آبروی خانوادت بره.دوست من طلاق گرفته سه تا خوهراش هم ازدواج کردن خانواده با آبرویی هم هستن همه هم میدونن دختره شوهرش بدرد نمیخورده و بد شانسی دختره بوده.اگه اینو نتونی برای خودت حل کنی یعنی عمرت سوخته 

تربیت خانوادگی درست نداره و مشکلش هم مادرشه.ولی میمونه یک راه اونم درخواست نفقه از دادگاهه اینجوری یه دلیل هم برای طلاق داری 

یه مدت هیچی نخر. و ازش پذیرایی نکن. داد میزنه تحمل کن تا یاد بگیره. تو داری بهش باج میدی بعد میگی چرا میگیره. 

خوب درست نکن بزار بره ور دل مامانش کم محلی کن مسئولت اونو به گردن گرفتی دیگه اونم عادت کرده مثلا مردی در زد تو به هیج وج نرو چندبار ک بببن نمیری خودش پا میشه 

اسی خودت وا دادی بیشتر نحوه رفتار خودت با شوهرت درست نیست همش ترس داری آخه این مرد ک هیچ جوره بدردت نمیخوره واسه چی ازش حساب میبری چی برای از دست دادن داری

اگه به ماها بی احترامی میشه خودمون اجازه بی احترامی میدیم

منم اوایل شوهرم همین جوری بود. منم هیچ کاری نمیکردم

از حقوقم هزار تومن هم خرج نمیکردم مجبور شد بره سر کار

بخدا شده بشینم بیسکویی بخورم و چیزی نخرم بیارم خونه

بعدشم وقتی اشتباه میکنه نیاز نیست باهاش بحث کنی فقط با سردی رفتارت بهش نشون بده رضایت نداری

چه اهمیتی داره بقیه چی میگن چی فکر میکنن

شما اول یکم عقاید خودت رو باید سر و سامون بدی

چه کاریه ادامه این زندگیه فرسایشی جداشو خودتو خلاص کن در حین پورسه طلاقتم اقدام کن برای رفتن

خونتو جدا کن و طلاق بگیر اگرم نداد باز خونتو جدا کن هر وقت هم خواستی از ایران بری ۳ ملیون میدی قاچاقبر زمینی میبرتت ترکیه 

خب اونممیدونه حساسیت شما چیه والا خواهرم تقریبا مثل شماست ولی اون شوخرش درسته بیکاره ولی از ارثی که از پدرش رسیده خرج میکنه تو خونه میشینه حواهرم جلوش دولا و راست میشه بهد بچه دار شدنشون بدتر که شد بهتر نشد ولی خب اوضاعش به وخیمی شوهرشما نبود من میگفتم طلاق ولی خواهرم قبدل نمیکرد میگفت از اینکه کمک نمیده تاراحت نیستم از اینکه صبح تا شب خونس و به همه چی گسر مده ناراحتم اونم مثل شما میگفت حرفشو گوش میدم حوصله جیغ و داد نرم به مرور بدتر نیشهه که بهترنمیشه مخصوصا اینکه خودشو هنه چی دان میبینه