مثلا شوهرم گفت باید بچه دوم بیاریم مجبور شدم بچه دوم بیارم..مثلا گفت باید بریم فلان جا من بااااااید برم..یعنی اگه اعتراض کنم اخرش دعوا و دادو بیداد اونه..خسته شدم..خسته ترینم..منم بخاطر بچم مجبورم سکوت کنم و انجام بدم
منم همینم
حتی اختیار بدن خودمم ندادم
ازاول ایتطوربوده؟؟؟کاش ارهمون ابتداقبل بچه هاراهتوجدامیکردی
بی اختیار نیستی
هوشمندانه مدیریت کن که به دعوا و بحث نرسه. گاهی پذیرفتن تصمیم همسر که بی اختیاری نیست. زندگی هر دوتونه. خودتون و از هم جدا ندون
مجردی هم همینطور بودم..مامانم دستور میدادمن جرات نداشتم اجرا نکنم
وا
از جنگ ودعوا نترسی بجا تو اون تسلیمت میشع
قبل تز اینکه ایشون پیشنهاد بده شما بگید مثلا بگید بریم فلان جا
وای چقدر دوس دارم مسافرت لریم اینجا
چهارشنبه شب ازادی بریم خونه مامانم
یا پیشنهاد مدل مو یا لباس ب همسرتون بدین چقدر فلان مو بهت میاد این لباسا خ بت میاد نظر تو محترمانه نه ملتمسانه یا با غر و گریه خ صمیمی بیان کن تا کم کم یاد بگیری هم خودش هم شما عادت کنید
دقیقا دخترایی که تو مجردی تو سری می خورن بعد ازدواج هم همون رویه رو ادامه میدن
منم همه انتخاب های زندگیم دست مامانم بود از لباس بگیر تا بیرون رفتن و ...
تنها چیزی که در برابرش ضعف از خودم نشون ندادم انتخاب همسر بود
بعد ازدواج هم مامانم همش می خواست من همون رویه رو ادامه بدم مثلا بیرون می رفتم می گفت به همسرت گفتی، یا لباسی می پوشیدم می گفت همسرت بدش نیاد هر چیزی دیگه....
خوشبختانه همسرم زن مستقل دوست داشت برا همین دارم تغییر می کنم کم کم یاد می گیرم نظر من به همه چی ارجعیت داره باید نه گفتن رو یاد بگیریم ادمایی امثال من و شما
یه بارهم شده اعتراض کن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
12 ثانیه پیش
14 ثانیه پیش
15 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
