ماهم عروسی و عقد جشنی نداشتیم. کرونا بود. سه سال هم گذشته یک ذره حس پشیمونی و بدبختی و اوارگی و حسرت و تلخی ندارم. اتفاقا اونقدر هم خوشحالم که نداشتیم. به جاش ماشین خریدیم.
متاسفانه این ارزوی لباس عروس پوشیدن رو بدجوری از بچگی تو مغز ما کردن😕🫤😑که خوشبختی در گرو پوشیدن این لباس هست که اشتباهه. خوشبختی معنیش و مصداقش کلا فرق داره.
الانم دیر نشده، از مشهد اومدن میتونن به چندنفر از فامیلای نزدیک یه ولیمه بدن که به ولیمه عروسی خیلی تاکید و توصیه شده. و نیازی به تالار و رستوران و اینا نیست.
بعضی ها همه چیز با شوهر می‌خوان.خواهر شما فقط شوهر خواست......این شد نتیجه اش....شما هم جهیزیه نمیدادین
کار خوبی می‌کنه خواهرت
منم با پارتنرم تصمیم گرفتیم فقد یه عقد ابرومندانه بگیریم بعدش سفر بریم ترکیه یا مالزی بعدم بریم سر خونه زندگی
فامیلای من ب درد گوهم نمیخورن ک بهشون شام بدی
خودتون جمع شید ده بیست نفر وقتی برگشتن یه جشن بگیرین یه غذایی درست کنین یه ارایشگاه ببرینش یه لباس عروس بپوشه بزنین برقصین عکس بگیرین فیلم بگیرین شلوغش کنین
یکی از دخترخاله هام همین کار رو کرد خیلی هم خوش گذشت کلی رقصیدیم و خندیدیم و عکس گرفتیم ، جشن قشنگی شد هر کدوم هم یه قسمت کار رو دست گرفتیم ، اخر شب هم بردیمشون خونه شون و تمام .. سر جمع چهل نفر نبودیم
اگه شوهرش آدم خوبیه چه اشکالی داره؟!
منی که عروسی خوب گرفتیم اما آخرش به طلاق کشیده شد
اسی منم قراره اینجوری برم سر خونه زندگیم و انتخاب خودم بود به خاطر اینکه آنچنان پول تو دست و بال نامزدم نیست و اون قصد داشت وام ازدواجشو بده برا عروسی که من اصلا راضی نبودم از طرفی دیگه واقعا عروسی گرفتن دردسرهای خودشو داره و کلی هزینه باید کرد خصوصا اینکه اقوام درجه یک نامزدم که شامل همه دایی عمو و خاله ها میشن و برادرشوهرا و خواهرشوهرام به تنهایی کمتر از پونصد نفر نیستن و نمیشه عروس داماد هاشونو دعوت نکرد اونا هم دعوت بشن نزدیک هفتصد نفر شاید بشن و اقوام درجه دو رو هم اگه دعوت کنیم از هفتصد بالاتر میره به احتمال زیاد تازهههه من هنوز اقوام خودمونو حساب نکردم که اقوام خودمون اگه درجه یک فقط دعوا کنم دویست و خورده ای نفر میشیم و عروسیمون از هزار نفر جمعیت رد می‌کنه البته فقط با اقوام درجه یک و میدونم نامزدم توانایی اداره همچین عروسی بگیره و خودم هم نخواستم و اقوام اونا یه جوره که مثلا کم جمعیت ترین خانواده خواهرش سیوپنج نفر هستن و نمیشه مثلا خواهرشو بگیم بیاد دخترخواهرشو دعوت نکنیم از طرفی وضع مالی نامزدم خوب نیست آنچان یه واحد داره که داره میسازتش و ماهانه کلی پول خرج این واحد می‌کنه و تا راه بیفته یکی دوسال طول می‌کشه ماشینش مدل83هست و باید عوض بشه و نمیشه واقعا دیگه با این ماشین سر کرد چیه حقوق ده میلیونی فقط داره من همینجور که بود پذیرفتمش و دوستش دارم و به خاطر وضع مالیش توانایی اینو نداره که خونه بگیریم زندگیمونو شروع کنیم حتی اجاره ای هم نمیتونه چون واقعا حساب میکنیم با حقوق ده میلیونی نمیشه هم هست میلیون شهریه دانشگاه داد هم پول اجاره خونه داد هم ماشینو عوض کرد هم از گشنگی نمیریم و قضا بر این شد که بریم با خانواده همسرم زندگی کنیم که البته من خاموادشون رو سرم میزارم و احترامشونو هم میزارم اما باز نگاه که میکنم میبینم اونم فقط مادرشو داره که باید هم مواظبش باشه دیگه اما باهاش زندگی کردن زیر یک سقف خیلی برام سخته چون خونشون خیلی شلوغه و رفت و آمد هست ولی دیگه مجبوریم و نزدیک یک سال از عقدمون گذشته
ولی استارتر لطفا هیچی به خواهرت نگو که میری روی اعصابش کاملا.
اون اینجور راحت بوده، حرف دیگران، مطمئنااذیتش میده.
هواشو داشته باش و کنارش باش و دلگرمی بده.
من روز عروسی یه مانتو کتی کارشده سفید خوشگل با شلوار سفید پوشیدم، رفتم ارایشگاه یه میکاپ شینیون با کمترین قیمت انجام دادم. 🥰ریسه و گل و فلان هم نذاشتم. ابجیم مخ منو خورد که نگاه کن ساده ی ساده، حداقل یه تاجی چیزی میذاشتی!!
یا بامامانم تا یه مدت میگفتن لباس عروس نپوشید. 😕
من خریده بودم لباسم رو باقیمت مناسب.
ولی خیلی اذیت شدم بابت حرفاشون. چون کرونا بود مهمون نداشتیم. فقط دایی و عموی بزرگتر بودن. درحد تو خونه بودن، بودیم. دلم نبود لباس عروس پف پفی تو خونه برای ۲۰نفر ادم بپوشم. 😑😶
بعدا رفتیم باغ، عکاسی کردیم. اونم دوستم عکاس بود، رفاقتی کار کرد پول نگرفت. ما فقط ورودی و هزینه ساعتی تو باغ رو دادیم. هزینه اتلیه ندادیم.
خواهش میکنم ازت اصلا به روی خواهرت نیار، حتی اونم گفت بگو فدا سرت، زندگی فقط اخلاق و ایمانه. اگه شوهرت ارزشش رو داره کنارش باش.
لایکت کردم برای کنار اومدن باهاش و چشم پوشی برای عروسی. دختر خونه رو سفت بچسب بذار کامل بشه و برید زندگی کنید. داشتن خونه بزرگترین نعمته.
خودتم میتونی تو خونه کاری دست و پا کن، انلاین شاپ بزن، ازش کسب درامد کن. کمک خرج باش و درکنارش پس انداز کن.
خب لباس می‌پوشید میرفتن آتلیه بعد مشهد
