کیا قبل بچه دار شدن دودل بودن؟

بعد فکر کنه مدرسه بخواد بره بری دنبال اینکه کجا ببری که کمترین اسیب روحی رو ببینه

باز برای تربیتش باید وقت بگذاری کلی مطالعه داشته باشی

با این روح‌ و‌ روان خسته ما و جامعه ایا ظلم به اون بچه نیست؟؟؟ بخاطر همین واقعا ازش منصرف شدیم 

منم همینطور

بعد میترسم یا زیادی ولش کنم یا خیلی سخت گیر شم

اگ ازین بچه های درس نخون و مزخرف شه چی🥲🥲

 ‌اخه سبک تربیتی منو همسرمم متفاوته باهم

این بیشتر میترسونه منو

الان باهاش کناراومدین؟احساس نمیکنی تو زندگیت یه چیزی کمه؟

ببخشید میپرسم چون خودمم تو تصمیم گیری دو دلم

من خیلی دو دل بودم.

یه ماه اقدام کردم همون ماهم باردار شدم...اصلا فکرشم نمی کردم بارداری اینقدر سخت باشه...شیرینی اش اینه همه هوامو دارن و..وگرنه جز مریضی و سختی و ویار و بی‌حالی و...چیزی ندارن 

البته الان پشیمون نیستم از بارداریم آن شااالله سلامتی دنیا بیاد.

من روی بچه آوردن یا نیاوردن دو دل نبودم روی زمانش دو دل بودم حس میکردم آماده نیستم از نظر ذهنی و مسئولیت ها اعتماد به نفس والد گریم پایین بود که الان میفهمم بخاطر ناآگاهی بود 

آدم از ناآگاهی هاست که می‌ترسه باید آگاهی خودت رو ارتقا بدی و نسبت به ترس های خودت شناخت پیدا کنی راه حل پیدا کنی و حلش کنی وگرنه اینکه بچه آوردن رو به تاخیر بندازی اشتباست 

اینو منی میگم که شش سال بچه نیاوردم و بعد فهمیدیم مشکل باروری داریم و سه تا سقط رو تجربه کردم 

نه خب ما ده ساله ازدواج کردیم 

کمبودش رو اصلا حس نمیکنم حقیقتش

ای وای 

بااین اختلاف میخوایدچیکارکنید؟

قبل از ازدواج درموردص صحبت نکرده بودین؟

فعلا نه باخودمون گفتیم هروقت یک دل شدیم اقدام کنیم شایدهنوز وقتش نیس ک دودلیم 

بله که میتونی 

کلاهیچ چیززندکی روسخت نگیر،هرجوربگیری همونجورمیگذره

شوهرتم کمکت باشه راحتتری

چقدرخوب که کمبودش روحس نمیکنید خداااروشکرواقعا

کلابچه دوست نداشتین هیچ وقت یااینکه بچه دارشدن رو دوست ندارین؟

چقدرسخت میگیرین!

شدید نیست اختلاف

من یکم بخاطر شرایط بد خانواده سرکوبگر و زورگویانس اخلاقم

همسرم بیشتر مشکلاتو با صحبت و ملایمت حل میکنه

درواقع من باید شبیهش بشم

بخاطر همین نگرانیم ازین جهت زیاد نیست

ولی خب یچیزایی ک من بیخیالم شوهرم مهمه براش

درکل من باید بیشتر تغییر کنم 

دارم ب کمک مشاور درست میکنم مشکلاتمو

ولی استرس بارداری و زایمان و همه چیزو دارم