من اولهای زندگیمون گلههام از خانواده ی همسرم که واقعا فاجعه بودن رو اینطوری بهش میگفتم
میدونم اینارو باید ب دوستم بگم ولی بهترین دوستم تویی و دلمم نمیخواد ب خانوادم چیزی بگم چون خدای نکرده کار زشت بقیه رو به پای تو مینویسن. میشه حس کنی تو فلان دوستم و ب این چشم من باهات درد و دل کنم و راهنماییم کنی
بعدم ک شروع میکردم اول از خوبیها میگفتم بعد غر میزدم.
تازه بعدشم ازینکه غر زدم و اون گوش داده تشکر و عذرخواهی میکردم
و اینچنین بود تجربهی من