هیچ خواستگاری عمیقا به دلم نمیشینه
چن وقت پیش فک کردم یکی به دلم نشسته خواستگاریمم امد اما بنابه دلایلی بهم خورد خیلی ناراحت بودم اما الان که یه مدت ازش میگذره میبینم نه بابا انگار فقط میخواستم به زور خودمو عاشق یکی نشون بدم 😐
تو دانشگاه محیط کار
بیرون
محیط خانوادگی
کافه ، رستوران
حتی یکنفر هم به چشمم نمیاد
احساس میکنم وارد مرحله آسکشوالی شدم(حالت خنثی)
همچنان بین این همه کش مکش ذهنی دلم میخواد ازدواج هم کنم 😐😐😐😐
همین خوبه
راستش عشق بیشتر توهم و تخیل هست ونگه داشتنش به شدت سخت.
اینکه بخواهی یک نفر صد درصد به فکر تو باشه خیلی انرژی میگیره.
به نظرم اینقدر تو ازدواج نباید دنبال عشق ومالک هم بودن باشید.در همین حد که بدونید کسی مثل یک دوست کنارتون هست کافیه.
البته بعضی تنهایی را بیشتر دوست دارند.
انتخاب کنید یا تنهایی ودوری از روابط اشتباه ویا ازدواج با یک شخصی که شاید درصد کمی به دلتون نشسته.
اگر مرتب در حال مقایسه باشید هیچ وقت نتیجه نمیگیرید چون هیچکس کامل نیست ودست بالای دست بسیاره.
هبچکس رو نمیتونم وارد حریمم کنم اصلا کسی به چشمم نمیاد
هرکس بهم پیشنهاد میده بهش فکر هم نمیکنم
از طرفی میگم چقدر تنهایی بکشم اگر سنم رفت بالا دیگه بچه نمیخوام چون از اختلاف سنی با بچم هراس دارم
موندم چیکار کنم خواستگار هامم که هیچکدوم سرانجامی نداره
حتی یه حس کوچیک هم ندارم به کسی
این موضوع شما همه گیر شده وتنها نیستید.
بیخودی که آمار مجردها بالا نرفته.
راستش تا کسی خودش نخواد نمیشه مجبورش کرد.تاهل وتعهد سخته وقبول مسئولیت داره.
سن مهم نیست.حتی اگر صد سالتون هم میخواد بشه بشه ولی محکم تصمیم بگیرید و دو دل نباشید.
اخه واقعا اهل دوستی نیستم و خانوادم همچین چیزی رو نمیپذیرن
سنتی ها هم یا خبری از خودشون نمیشه
یا هم بقیه میپروننش و میبرن برا کسی که خودشون میخوان
از وقتی تصمیم به ازدواج گرفتم همه خواستگارهام به یه نحوی پریدن
همینجوری اسمتون را بنویسید تو گوگل وبعد بنویسید به حروف ابجد عددش میاد.
مثلا مریم به حروف ابجد میشه ۲۹۰
بعضی اسم ها واقعا ابجدشون زیاد میشه ولی خب اگر برای شما هم زیاد شد تا جایی که حالش را داشتید بخونیدمثلا رضا ۱۰۰۱ میشه.
