دوستم میگفت فکر میکرده وارد یه داستان عاشقانه میشه و همش عشق و عشق و دگر هیچ ولی اینطوری نیست اصلا..
شما بگید
منم همون که دوستت گفته دقیقا
مجردم تصورم عشقه
فکر میکردم محدود میشم
فکر میکردم عاشق نمیشم
فکر میکردم همیشه یه حریم ملموس با خانواده همسر دارم
زندگی همش روی یه پاشنه نمیچرخه،فکر نمیکردم اینقدر چالش برانگیز باشه ،هر وقت تونستین اونقدر اعصاب قوی داشته باشین و جا نزنین و با مشکلات بجنگین ازدواج کنین.
منم فک میکردم میفتم توخوشگذرونی هرروز دور دور وبیرون
نگو افتادم ته جهنم حتی اختیار نداشتم ب شوهرم بگم ببرم بیرون
واقع بین باش شوهرهم انسانه فرشته نیست ,اون ادمی که همش شیک وپیک وعطر زده بود الان ممکنه ده روز حموم نره جوراب پاره بپوشه ,جلوتلویزیون چرت بزنه .
اشتباهم این بود که خانواده مهم نی مهم خود طرفه .... در طول زندگی فهمیدم که
در واقع طرف چکیده و خلاصه خانوادشه
فکر میکردم یه زندگی روتین وار خاهم داشت ولی زندگی پر از فراز و نشیبه و انقدر گره های عجیب غریب داره که پشمای آدم میریزه
ازدواج نکن
فکر نمیکردم اینقدر برام مهم بشه
