نامزدم پسر خوبیه
همیشه آرزوی همچین ویژگی هایی داشتم برای همسرم(مثل صداقتش_وفاداریش_توجهش_ حتی جایی ک زندگی میکنه_هدیه دادناش_محبت کردنش_عشقی که بهم داره_درامدش و ...)
ولی چیزیش ک بده رفتاراشه ک عین مرد ابهت نداره
ادم کاری و فعالی هستش ولی اونجوری احساس مردونگی بهم نمیدههه...
سوسول و زنونه هم نیست ک چندشت بشه ها
اما مثلا از حقش دفاع میکنه ولی عین مرد تا تهش نمیمونه و زودی کوتاه میاد
انگار ترس داره
ترس داره تو موقعیت های دعوا و بحث باشه
ترس داره یهو حمله کنن چیزاشو بدزدن
یعنی اینارو که بهم میگه من بدم میااد
واس همین ب دلم نمیشینه
و ب خاطر اخلاقش قبولش کردم اماااا میترسم حسی ایجاد نشه
هی میگم نکنه اشتباه کردم🤦🏼♀️
من ۲۵ سالمه اون ۳۰
بدیش اینه اون ی شهر دیگست
و کلا تو دوران دوستی یک هفته هرروز دیدمش
بعد دوماه اومد نامزد کردیم (منظورم عقد نیستاا)
میگم شاید بیشتر رفت و امد بشه ب دلم بشینه
البته اینم بگم من قبلا رابطه ناموفق داشتم و یکم سرد شدم از این چیزا
حالا واقعا نمیفهمم مشکل منم یا اون