هر چقد میگذره دارم از سر بی کسی فقط به خدا پناه میارم
میدونی اینک خدارو نه میبینم نه باهام حرف میزنه اونقدرام بد نیس اینو میدونم که از ادما خیلی بهتره حتی اگه وجودم نداشته باشه بی منت حرفامو بهش میگم غر میزنم ازش ناراضی میشم نه میترسم دردامو فردا بکوبه سرم نه چیزه دیگ ادما اونقد بی ارزش شدن حتی چیزی که وجود نداره هم از اونا بهتره باز