اصلا روم نمیشه وقتی برای سونو گرافی میرم از دکتر بپرسم جنسیت بچه ام چیه
احساس می کنم به بچه ام توهین میشه. اینقدر نگران سلامتیشم که دیگه به جنسیتش اصلا فکر هم نمی کنم.
برام مهم نیست چی باشه درسته که همیشه دوست دارم یه دختر داشته باشم ولی اگه پسر هم باشه خوشحال میشم
شاید به خاطر فشار هایی باشه که از اطرافیان می بینم و علاقشون برای پسر بودن بچه ام باشه که نمی خوام جنسیتش رو بدونم شاید هم دلیل دیگه ای داره مثل کسایی که می گن دوست دارن در لحظه ی زایمان ببینن نی نیشون چیه
در مورد خرید وسایلش مشکلی ندارم چون نمی خوام از یه رنگ خاص استفاده کنم. به نظرم استفاده از رنگ های مختلف توی اتاق بچه برای رشد مغزش خیلی مفیده
ولی در مورد لباساش به مشکل بر می خورم
الان گاهی پیش میاد یه کفش خوشگل دخترونه می بینم ولی دلم می لرزه بگیرم و بعد نی نیم دختر نباشه و حالم گرفته شه
از طرف دیگه دونستن جنسیت بخش زیادی از مشکلات رو می تونه حل کنه چون دیگه لازم نیست هر کی از راه می رسه بخواد برام تعیین جنسیت چشمی کنه.
نمی دونم چی کار کنم
کسی بوده که تا لحظه ی تولد نی نی صبر کرده باشه و جنسیتش رو توی سونو ندیده باشه؟
احساس می کنم به بچه ام توهین میشه. اینقدر نگران سلامتیشم که دیگه به جنسیتش اصلا فکر هم نمی کنم.
برام مهم نیست چی باشه درسته که همیشه دوست دارم یه دختر داشته باشم ولی اگه پسر هم باشه خوشحال میشم
شاید به خاطر فشار هایی باشه که از اطرافیان می بینم و علاقشون برای پسر بودن بچه ام باشه که نمی خوام جنسیتش رو بدونم شاید هم دلیل دیگه ای داره مثل کسایی که می گن دوست دارن در لحظه ی زایمان ببینن نی نیشون چیه
در مورد خرید وسایلش مشکلی ندارم چون نمی خوام از یه رنگ خاص استفاده کنم. به نظرم استفاده از رنگ های مختلف توی اتاق بچه برای رشد مغزش خیلی مفیده
ولی در مورد لباساش به مشکل بر می خورم
الان گاهی پیش میاد یه کفش خوشگل دخترونه می بینم ولی دلم می لرزه بگیرم و بعد نی نیم دختر نباشه و حالم گرفته شه
از طرف دیگه دونستن جنسیت بخش زیادی از مشکلات رو می تونه حل کنه چون دیگه لازم نیست هر کی از راه می رسه بخواد برام تعیین جنسیت چشمی کنه.
نمی دونم چی کار کنم
کسی بوده که تا لحظه ی تولد نی نی صبر کرده باشه و جنسیتش رو توی سونو ندیده باشه؟
