مشکل من فقط مادمه 😞

عزیزم مادر پدر منم همینن 

با اینجور ادما باید قطع رابطه کرد کلا ادم بد عذابه باید بگذری ازشون چه غریبه اش چه هم خون ادم

چقدر مادرت شبیه مادر منه،منم مثلا یدونه دخترشم تو اتاق عمل بودم خوابش گرفته بود رفته بود خونه حتی شبم تو بیمارستان پیشم نموند یه زنگم بهم نزد ببینه زایمان کردم یا نه ،کرونا گرفتم رفتم خونش بمونم با بچم بودم دست تنها نمیشد خیلی حالم بد بود شوهرم فقط یک میلیون میوه و غذا خرید آورد مامانم برام شامم درست نکرده بود بهم گفت پاشو برو خونت منم مریض میکنی گفتم بدنم درد می‌کنه چجوری به بچم برسم گفت بچتو بزار خودت برو،باورت میشه من برای این مادر همه کار میکردم؟؟؟الان دیگه قطع رابطه کردم باهاش مادری که علاوه براینکه بدردم نمیخوره آبرومو می‌بره پشتم حرف میزنم صدتا خوبیمو نمی‌بینه به چه دردم میخوره دیگه قیدشو زدم یکسالع

میدونم چی میگی ولی من دیگه جایی واسه حفظ آبرو جلو شوهرم ندارم کلا پوکیدم مامانم رفته دم مغازه شوهرم فحشش داده جلو کسبه و جلو برادرشوهرم ،همین ماه پیش زنگ زده ب همه گفته دخترم خرابه با شوهرش دزدی میکنن و هزار و یک تهمت دیگه من اشتباه از خودم بود زودتر باید قیدشو میزدم مادری ک تهمت بزنه به چه دردی میخوره به همه گفته من فقط یه پسر دارم دختر ندارم حتی دلم نمی‌خواد بهش بگم مادر،مادر بودن حرمت داره...واقعا باوجود بچه اصلا آدم نمیتونه به خودش برسه مخصوصا ماهایی که مادر درست حسابی نداریم از نامادری بدترن منم جاریم آنقدر ب خودش میرسه اما من ب خودم میام میبینم ۸شبه هنوز موهامم نتونستم ببندم الآنم بابام انگشت پاش عمل کرده دارم از اونم مراقبت میکنم مامانم خودشو کشیده کنار ببین با ۲۲سال سن چه بلایی سرم آورده هم شرمنده شوهرم و زندگیمم هم مادر و پرستار شدم واسه بابام واقعا حس یه زنه سن بالا رو دارم نه یه دختر ۲۲ساله هیچ جا واسم آبرو نذاشتن هیچ اعصابمم خراب کردن همش سر بچم داد میزنم عصبی شدم

اگه بشینی گریه کنی گریه چیزی رو حل نمیکنه یا قطع رابطه کن یا اونقدر رابطه رو کمرنگ کن که تاثیری تو روان و زندگیت نزاره،مردا تا یه جایی تحمل میکنن بعدش سرکوب میکنن حتی اگه بهترین و ایده آل ترین مرد هم باشه نزار کلا از چشم شوهرتم بندازنت از زندگیت دورشون کن مادرایی مثل مادرای ما دلسوزی و دلتنگی ندارن از دشمن بدترن