برای "هیچکس"
آنقدرها مهم نیست که تو تا چه اندازه غمگینی
و داری لابلای نقاب آرامش و سکوتت چقدر رنج میکشی !
انسانها فقط چهرهی خندان و روی گشادهی تو را میخواهند...
برای هیچکس تحمل یک چهرهی گرفته و یک حال نگران، منفعتی ندارد.
انسانها معمولا در روزهای آسانی کنار تو میمانند
روزهای سخت، آدمهای سخت و دوستان سخت و رفیقهای سخت میخواهد ...
ولی تو آدمها را دوست داشته باش
حتی اگر برای هیچکدامشان اهمیتی نداشته باشد
که تو درست همین لحظه که آرام و خونسرد مقابلشان ایستادهای
در اعماق کدامین پرتگاه اندوه، داری دست و پا میزنی...