اگه شما می تونید معلومه خیلی ..........

اعتقادی به خرید شب عید ندارم . توی هرفصل موقع حراجی ها خرید میکنم و برای سال بعد دخترم میخرم.یعنی الان میرم لباس زمستونی مناسب سال بعدشو برمیدارم.
به جنس ارزون خرید به معنای ارزون اعتقاد ندارم . چون خیلی از ارزون ها بنجل میشن.کلا به خرید خوب معتقدم

گر نبود خنگ مطلی لگام


زد بتوان بر قدم خویش گام



ور نبود مشربه از زر ناب


با دو کف دست، توان خورد آب



ور نبود بر سر خوان، آن و این


هم بتوان ساخت به نان جوین



ور نبود جامه‌ی اطلس تو را


دلق کهن، ساتر تن بس تو را



شانه‌ی عاج ار نبود بهر ریش


شانه توان کرد به انگشت خویش



جمله که بینی، همه دارد عوض


در عوضش، گشته میسر غرض



آنچه ندارد عوض، ای هوشیار


عمر عزیزیست، غنیمت شمار

این شعری که میبینید از شیخ بهاییه و دستورالعمل منه برای خرج کردن.
من هیچوقت جنس مارکدار نمیخرم و هیچوقت از مغازه های بالای شهر خرید نمیکنم.

الان تو همین شهر ما فرق بالای شهر و پایین شهر شاید بیشتر از 10 برابره.

شلوار لی دو ساله توی پاساژ قیمت کردم 36 هزار تومن. همون تو مغازه پایین شر 16-17 تومن بود . تازه من رفتم یه جنس مشابهشو خریدم خیلی ارزونتر.

حتی مالزی هم که رفته بودم بجای اینکه دنبال برندهای مشهور بگردم رفتیم یه سری خریدهایی کردیم که هیچ مارک مهمی نداشت و ارزونتر بود. کیفیت به این چیزا نیست......

همین الان برا سیسمونی دخترم سرویس رخت خوابشو تو چند تا مغازه از چند محل قیمت کردم . خدا شاهده عین همون مارک و جنسی که یه جا میگفت 100 و خورده ای من خریدم 55 تومن.....

تازه چونه زدنم هم تو خرید نباید فراموش کزد.

خرج آرایشگاه هم اصلا ندارم. هر2-3 ماه یه بار فقط 5 تومن برا بند و ابرو.

البته در مورد مهمونی بگم که بنظر من مهمونی و خرج کردن و کمک به فقرا و کادو به فامیل و ... روزیه آدمو زیاد میکنه.

روایتی با این مضمون از پیامبر داریم که مهمون که از یه در خونه میاد تو فقر و بدبختی از در دیگه بیرون میره.

من نسبتا زیاد مهمونی میدم اما نه از این مهمونیهای پرریخت و پاش که هدفش فقط کور کردن چشم فامیله.
اصلا به این جشن تولدهای با تم فلان و مهمونی دندونی و ... اعتقاد ندارم.

مهم صمیمیته و اینکه به صاحبخونه و مهمونا خوش بگذره.

پس اندازمون هم فقط همین طلاهاییه که قرره روزی تبدیل به خونه شه.
کلا اگر پول قلنبه ای داشته باشم طلا میخرم.
آخرین بار تو عروسی جاریم 4 سال پیش یه لباس مجلسیه 50 تومنی خریدم که هنوزم میپوشم.

آدم باید تو مسایل دنیا به پایین دستش نگاه کنه.
شوهرم هم با اینکه میتونه ماشین گرون خارجی بخره اما معمولا پراید زیر پاشه. تازه 2 سال هم رنو داشتیم.
همیشه هم ماشینهای کار کرده داریم بجای ماشین صفر کیلومتر که خیلی افت قیمت داره و ضرره

کلا ما این مدلی خرج و دخلمونو تنطیم میکنیم.

مامان ملیح باهات موافقم.اما همسر هم باید همراه ادم باشه.مردی که توو خانواده خودش عادت به بریز وبپاش کرده سخته عوض کردنش.گرچه شوهر من خیلی بهتر شده.

سلام
من همه پستها رو خوندم "تقریبا" اوضاع همه مشابهه اما فکر میکنم باید یکم دقیقتر از تجربیاتمون بگیم مثلا پست نارسیس جون که نوشته بود با ماهی 600تومن هم خونه خریدن و هم ماشین من واقعا هرچی حساب کتاب میکنم نمیتونم بفهمم

قسط دادن هم به شرط اینکه بابت یه چیز سرمایه ای باشه خودش یه جور پس اندازه اما واقعا فکر میکنم لازمه آدم تو حسابش هم یه پولی داشته باشه یه بار پارسال پسرم دستش در رفت وسط ماه بود یه روز جمعه بردیمش بیمارستان اونم دولتی گفتن باید عمل بشه 250 خرجشه واقعا من و همسرم فقط بهم نگاه کردیم بعد از اون همیشه نگران این موضوع هستیم که اگه دوباره همچین مشکلی پیش بیاد چیکار میشه کرد؟
ما تا الان کل حقوقمون رو دادیم بابت قرض و قوله هامون و کرایه خونه از این ماه هم که قرضامون تموم شده قسط دوتا وام سنگین میاد تو خرجمون و واقعا تا قرون آخر خرج میشه بدون پس انداز!

پولی که برا خرج زندگی کنار میزاریم ماهی 350 تا 400 هزارتومنه اونم با دو تا بچه و تو تهران. البته اجاره خونه نمیدیم.
باید صرفه جویی کرد و به هیچ عنوان دنبال چشم و هم چشمی نبود.

من میخوام بدونم کسی بوده که خرج یک ماهش رو با حدود 200 بتونه برسونه؟ خرج خونه + هزینه بچه 2ساله + هزینه رفت و آمد به محل کار بدون ماشین شخصی

تجربه من نشان داده وقتی خرید خونه رو کلی بکنیم خیلی بیشتر صرفه جویی میشه تا اینکه هی یکی یکی بخریم
من هر 2-3ماه یکبار خریدکلی خونه میکنم اعم از شوینده و پاک کننده و شامپو وخلاصه هرچی که میخوام رو اینطوری میخرم.معمولا هم از فروشگاه های بزرگ که امکان انتخاب و تخفیف های دائمی داره میخرم.اگه تهران باشین هایپراستار انتخاب خوبیه البته به شرطی که از قبل لیست خریدتون رو تنظیم کنین وغیر اون هوس هیچ خریدی نکنین

برای بچه هم ، هم وقتی سیسمونی میخریدیم هم الان به اندازه نیازش میخرم.قبلا هم نوشتم .هرفصل اخر فصل که حراجی ها هست برای سال بعد میخرم .واقعا اینطوری خیییییییییییلی قیمت ها متفاوت میشه
برای بچم خیلی وقتا هم شده خودم لباس میدوزم.چون برای یک بچه سه ساله یا دوساله لباس نه خیلی وقت میبره نه خیلی پارچه اما همون لباسو اگه بخوام بخرم حداقل -40-50 باید پول بدم

برای رفت و آمد به محل کارم هم راه های مختلف رو امتحان میکنم و با توجه به زمان و هزینه > راه بهینه رو انتخاب میکنم
یعنی گاهی با اتوبوس > گاهی مترو > گاهی سواری میرم .حتی گاهی میتونم آژانس هم بگیرم

خرج ارایشگاه ندارم .چون ابروهامو خودم برمیدارم .صورتم را هم خودم اصلاح میکنم.اپیلاسیون هم خودم میکنم و گاهی از شوهر کمک میگیرم

براشینگ و این کارها را هم انقدر تمرین کردم تا یاد گرفتم .گاهی پیش میاد سالی یکبار میرم آرایشگاه

به حرف دوستمون معتقدم .مهمان روزی آدمو زیاد میکنه حتی اگه مادرشوهر باشه و کلی کلفت بگه

مهمون هم به روی خوش آدم و در باز میاد نه به سفره رنگین که اگه 100جور غذا باشه و دل خوش نباشه کوفت میشه به ادم اما اگه روی خوش و پذیرایی گرم و درست باشه ،باور کنین یک نیمرو کار همون 100 مدل غذا رو میکنه

حتی اگه 100تومن ته کیفم نباشه هی خودمو سرزنش نمیکنم که بی عرضم و بی پول .درهمون موقعم میگم خداروشکر که ندادی که خرج دوا درمون کنم .پای پیاده بهتر از لکسوس سواریه دلخونه

من مهندسم اما از همه هنر هایم برای کسب درآمد استفاده میکنم. خیاطی میکنم . شیرینی میپزم.کار دستی میکنم . تایپ میکنم پاور پوینت درست میکنم .حالا لزومی نداره به همه بگم اینکارارو میکنم .اگر هم کسی خوواست میگم دوستی دارم که اینکار رو براتون میکنه

و اما از همه مهمتر که من بهش اعتقاد دارم اینه که هر چقدر هم ندار باشم به ندارتر از خودم کمک کنم.برکت این کار قابل اندازه گیری نیست

چه تاپیک جالبی