پدر و مادر من دائم با هم اختلاف دارند، مادرم به پدرم شک داره و همه کارهای اون رو زیر سوال می بره وقبول نداره، و پدرم هم مادرم رو به نوعی نمی پسنده، این مسائل که از بچگی من وجود داشت از وقتی من ازدواج کردم (از سه سال پیش) هر روز شدیدتر می شه، هر وقت می رم اونجا مادرم اونقدر از پدرم بد می گه، اون رو به خیانت و ... محکوم می کنه، هر کارش رو نشانه ای از خیانت و بی محبتی اش نشون میده تا اینکه من گریه ام می گیره، وقتی برمی گردم خونه خودم همه اش فکر می کنم شوهرم می خواد به من خیانت کنه و دنبال کس دیگه ای بره، رفتارهای گذشته اش رو مرور می کنم ، تا جایی که بد از چند روز بداخلاقی یه چیزی رو بهونه می کنم و دعوا راه می اندازم، از طرفی غصه مادرم و خواهر و برادرم رو که هموز ازدواج نکردند رو می خورم، وقتی شرایط اینجوری می شه همه خونه زندگی ام می ریزه بهم، اونقدر کنترلم رو ازدست می دم که نمی تونم به بچه ام برسم و کارهاش رو انجام بدم،
چند بار از مادرم خواهش کردم این چیزها رو به من نگه، حتی گفتم برو با یه مشاور صحبت کن، ولی انگار کسی رو جز من برای درد دل کردن نداره،
گاهی پشت تلفن یه جمله می گه که بابات فلان کار رو کرده یا حرف رو زده، اونوقته که من تو دلم آشوب می شه، و رشته زندگی بچه همه چیز از دستم در می ره،
چکار کنم؟ چطور خودم رو کنترل کنم؟ چطور به مادرم بفهمونم من رو عذاب نده چون متوجه شدم چیزهای خوشی که تو خوونه اتفاق می افته رو چندان نمی گه مگر اینکه از دهن خواهر یا برادرم بشنوم، نمی دونم چکار کنم، فکر اینکه پدر و مادر از هم جدا بشوند ، پدر پول کافی به مادرم نمی ده ، آینده خواهر و برادرم همه من رو عذاب می ده، از طرفی بیچاره شوهرم که نمی دونه علت اصلی دعواهای ما کجاست هی به من میگه تند تند برو خونه مادرت تا دلت باز بشه می مونی خونه افسرده می شی، ولی ای دل غافل که من از اونجا فراریم
چند بار از مادرم خواهش کردم این چیزها رو به من نگه، حتی گفتم برو با یه مشاور صحبت کن، ولی انگار کسی رو جز من برای درد دل کردن نداره،
گاهی پشت تلفن یه جمله می گه که بابات فلان کار رو کرده یا حرف رو زده، اونوقته که من تو دلم آشوب می شه، و رشته زندگی بچه همه چیز از دستم در می ره،
چکار کنم؟ چطور خودم رو کنترل کنم؟ چطور به مادرم بفهمونم من رو عذاب نده چون متوجه شدم چیزهای خوشی که تو خوونه اتفاق می افته رو چندان نمی گه مگر اینکه از دهن خواهر یا برادرم بشنوم، نمی دونم چکار کنم، فکر اینکه پدر و مادر از هم جدا بشوند ، پدر پول کافی به مادرم نمی ده ، آینده خواهر و برادرم همه من رو عذاب می ده، از طرفی بیچاره شوهرم که نمی دونه علت اصلی دعواهای ما کجاست هی به من میگه تند تند برو خونه مادرت تا دلت باز بشه می مونی خونه افسرده می شی، ولی ای دل غافل که من از اونجا فراریم
