چراغ سبز! (پاسخ به سوالات مذهبی)

مراجع عظام تقلید حکم انواع موسیقی را بیان کرده اندکه به شرح زیر است: حضرت آیت ا...العظمی خامنه ای : هر گونه نوازندگی مطرب لهوی که متناسب با مجالس عیش و نوش باشد حرام است.

حضرت آیت ا... العظمی بهجت: اگر موسیقی مطرب باشد استماع و خرید و فروش آن حرام است.

حضرت آیت ا... العظمی صافی گلپایگانی: آنچه را عرف مردم موسیقی می دانند استماع آن و ساخت و تعلیم و تعلم و فروش آلات آن حرام است

حضرت آیت ا... العظمی مکارم شیرازی: کلیه صداها و آهنگ ها که مناسب لهو و فساد است حرام و غیر آن حلال است و تشخیص آن با مراجعه به اهل عرف عام خواهد بود.

حضرت آیت ا...العظمی سیستانی: اگر موسیقی مناسب مجالس لهو و عیاشی نباشد حرام نیست.

آیت الله وحید خراسانی: گوش دادن موسیقی که با آلات لهو مثل تار و پیانو و سنتور نواخته می‌شود، در صورتی‌که مناسب با مجالس لهو و لعب باشد حرام است و اگر مناسب با مجالس لهو و لعب نباشد بنابر احتیاط واجب جایز نیست، و استماع آنچه که با آلات مشترکه نواخته می‌شود، در صورتی‌که مناسب با مجالس لهو و لعب باشد جایز نیست. اللهم صل علی محمد و ال محمد

عسل طلای عزیز سلام! درباره این سوال در صفحه 63 توضیح دادم و فتوای بعضی از مراجع رو هم نوشتم. ولی به خاطر روشن تر شدن موضوع باز هم توضیح می دم. در این باره به چند نکته باید توجه بشه: 1.از نظر اسلام در مسائل طهارت و نجاست (که جنابت از شاخه های آن است)، شک و تردید هیچ اعتباری ندارد و نباید به آن اعتنا کرد. همچنین غسل جنابت در صورتی بر انسان واجب می شود که انسان یقین داشته باشد از او منی خارج شده است و در نتیجه یقین به جنابت داشته باشد و یا علامت های شرعی خروج منی در او باشد. حضرت آیت الله خامنه ای در پاسخ سؤالی در این زمینه فرموده اند:"با شک در جنابت حکم جنابت مترتب نمى‏ شود، مگر این که رطوبتى از شما خارج شود که همراه با علامت‏هاى شرعى خروج منى باشد یا یقین به خروج منى داشته باشید.در هر صورت در این موارد می توانید به احتیاط عمل کنید و بدن و لباس خود را تطهیرکرده (آب بکشید) و غسل جنابت کرده و برای نماز وضو هم بگیرید، اما تا مادامی که یقین به خروج منی ندارید یا علامت های شرعی خروج منی را در خود نیافتید وظیفه ای نسبت به مطالب گفته شده همانند وجوب غسل جنابت و... ندارید. 2.اگر مطمئن هستید محتلم شده اید که باید غسل کنید و بحثی ندارد ولی اگر شک دارید باید علائم منی بودن را بررسی کنید : علائم احتلام: 1خروج با شهوت 2خروج با جهیدن 3بهنگام خروج بدن سست شود(که این قید را ایت الله مکارم فتوا نداده اند) اگر همه ی علائم بود جنب هستید و اگر یکی از انها نبود حکم بمنی بودن و جنابت نمی شود . بنابر این لکه و مانند ان ملاک جنابت و منی بودن نیست مگر انکه بهر ترتیب یقین بجنابت کنید. پس شک در جنابت موجب جنابت نیست ضمنا اگر بعدا معلوم شود کسی در حال جنابت نماز خوانده معلوم میشود نمازهایش باطل بوده و باید بعد از غسل دوباره انها را بخواند . 3.چگونه میشود که زن متوجه شود که در خواب به ارگاسم رسیده است؟ آیت الله خامنه ای : بطور کلى اگر زن به اوج لذّت جنسى برسد و در آن حال مایعى از او خارج شود جنابت محقق شده و غسل بر او واجب است ولى اگر شک کند که به این مرحله رسیده یا نه و یا شک در خروج مایع داشته باشد، غسل واجب نیست. آیت الله مکارم شیرازی: در مورد احتلام زنان، هرگاه زنان به اوج لذّت جنسى برسند و همزمان رطوبتى از آنها خارج گردد (که غالباً همراه با سستى بدن است) رطوبت مذکور حکم منى دارد و باید غسل جنابت کنند. و در صورت شک وظیفه ای ندارند. آیت الله سیستانی : اگر شک کرد و آبی خارج نشده بود غسل واجب نیست . آیت الله فاضل لنکرانی: اگر زن از رسیدن به ارگاسم درخواب متوجه شود و بعداز بیدار شدن یقین کند که به ارگاسم رسیده و درآن حال مایعی خارج شده جنب می شود اما اگر نفهمد که به ارگاسم رسیده یانه و یا شک کند؛ مایعی هم اگرخارج شود پاک است و غسل ندارد. آیت الله وحید خراسانی: لازم نیست که متوجه شوید که به ارگاسم رسیده اید یا نه ،اگر متوجه شدید که همراه با این حالت رطوبتی آمده که از خروج آن لذت بردید در این صورت جنب شده اید

بسم الله الرحمن الرحیم خدا چه می کند؟ شاید شما این روزها زیاد این سوال را شنیده باشید که خدا در حوادث و در دنیا چه نقشی دارد؟ زمانی که در سوریه یک کودک را ذبح می کردند او کجا بود و چطور می گوید که از مادر به ما مهربانتر است؟چطور خداوند کودکان گرسنه افریقایی را می بیند و آن ها را سیر نمی کند؟ خدا از این همه تکرار جنایت خسته نشده است؟ این خدای ما به نجات کودکان شیعه و مسلمان سوریه هم نمی رود؟ این چه جور خداییست که اسم جنایت را عزت می نهد و آنهایی را که دوست دارد به بدترین شکل می کشد. اگر خداوند عادل است چرا جنایتکاران را نابود نمی کند؟ اگر خداوند عالم است چرا......؟ اگر خداوند قادر است چرا.......؟ و در این باره شعر می گویند و متن های ادبی منتشر می کنند.

جواب: چند مطلب حایز اهمیت است: 1- جنایت هایی این چنین، دل هر انسانی را به درد می آورد و اوج سبعیت و خوی حیوانی عده ای را نشان میدهد، عده ای که خود را حق مطلق می دانند و دیگران را باطل و به خود اجازه می دهند چنین جنایاتی را مرتکب شوند. 2- این چنین نیست که خداوند از این مسائل مطلع نباشد و یا اینکه قدرت دخالت نداشته باشد و یا اینکه اساسا برایش مهم نباشد. بلکه مطلب مهم دیگری وجود دارد که درک آن نیازمند دقت است. 3- هدف از خلقت چیست؟ خداوند انسانها را آفریده و به آنها قدرت انتخاب و اختیار عطا کرده است تا به وسیله آنها به کمال برسند. برای رسیدن به کمال فرد باید با اختیار و قدرت خود راه درست را انتخاب کند و به همین جهت (داشتن اختیار) فرد باید منطقا توانایی انتخاب راه غیر درست را هم داشته باشد(تا بتوان گفت که واقعا مختار بوده است) 4- با توجه به این توضیحات، در جهانی که ایجاد شده است تا انسان ها در آن به کمال برسند، نیازمند اختیار هستیم و در چنین فضایی افرادی راه نیک را انتخاب می کنند و افرادی نیز چون چنین جنایتکارانی، راه پلید را بر می گزینند. 5- آنچه مهم است این است که خداوند با عدالت با افراد برخورد کند و این مسئله در جهان دیگر اتفاق خواهد افتاد. مطمئنا فردی که چنین جنایتی انجام داده است مورد مواخذه قرار خواهد گرفت و به فردی که هم که مظلومانه شهید شده است جایگاه ویژه ای اعطاء خواهد شد(جایگاهی که رشک بسیاری را بر می انگیزد) 6- این جهان، جهان عملکرد انسانهاست و افراد سرنوشت خود را در این دنیا می نویسند. و در جهان دیگر نتیجه اعمال خود را خواهند دید. 7- خداوند مهربان است ولی معنا مهربانی این نیست که در هر حادثه ای به سرعت ظالمان را نابود کند. مگر افراد معصوم و والا مقامی وجود نداشتند که با فجیع ترین شرایط شهید شدند (امام حسین (ع)) در آن مورد اولویتی بیشتری برای دخالت مستقیم خداوند وجود داشت، اما مصالحی وجود دارد که به خاطر حفظ آنها خداوند کاری انجام نمی دهد. یکی از آن مصالح حفظ محیط دنیا به عنوان محیطی برای تکامل بشر بر اساس اختیار آنهاست. 8. خداوند قوانین شرعی و اخلاقی که مطابق با مصلحت فردی و اجتماعی بشر طراحی شده را برای سعادت و نیک بختی جمعی بشر به واسطه پیامبران الهی به انسان ها عرضه داشته است تا با اختیار به آنها عمل کرده و به سعادت جمعی نائل آیند.اما اغلب انسان ها با سوء اختیار از این فرامین نجات بخش سرپیچی کرده و باعث این جنایات هولناک و ظلم ها ی بی شمار شده اند.

در ادامه باید گفت مدار جهان بر اساس قانونمندی و قانونمداری است و این بخاطر حکیم بودن خالق و مدیر و مدبر آن است. پیامبران هم که مبعوث شدند، آمدند تا جوامع را قانونمند و قانون محور کنند. یعنی مهمترین نقش پیامبران ابلاغ قوانین الهی بود؛ قوانین تشریعی. مهمترین رهاورد و پیامد قانون محوری ایجاد نظم در جامعه و جهان است. ایجاد قوانین بشری نیز برای نیل به همین نظم می باشد. خداوند هم در اداره و تدبیر این عالم دارای یکسری اصول و قوانین (قوانین تکوینی) و به قول قرآن سنتهایی است: سُنَّةَ مَن قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ مِن رُّسُلِنَا وَلاَ تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِیلًاسنتى که همواره در میان [امتهاى] فرستادگانى که پیش از تو گسیل داشته‏ ایم [جارى] بوده است و براى سنت [و قانون] ما تغییرى نخواهى یافت .(اسراء/77). لذا برای خداوند ایجاد و اجرای این قوانین از همه چیز مهم تر است. هر چند ممکن است این قوانین به مذاق ما خوش نیاید و یا آنها را مخالف عدل و مساوی ظلم بدانیم. (اصل اصیل جبر و اختیار توأمان در مورد انسانها از این سلک است) اما باید بدانیم خداوند حکیم، آرام و بی سر و صدا و بر اساس تدبیر و حکمت بی بدیل خودش عمل می کند و هر چیز را بر جای خودش می نهد.اینگونه نیست که خداوند با دیدن یک صحنه رقت بار و عکس دلخراش ، پا بر روی اصول و سنتهای خودش بگذارد و از کوره در برود و بلافاصله به جانی و متجاوز از قوانین گوشمالی بدهد. مکافات و مجازات اینان در قاموس الهی نوشته می شود؛ اما خداوند بر اساس همان تدبیر و حکمت نقشه های خودش را یک به یک و مو به مو اجرا می کند. در غیر این صورت آن نظمی که نتیجه قانون محوری است در دنیا برقرار نخواهد شد. اگر هر یک از سیارات و کرات ذره ای ناچیز از مدار خود جابجا شوند، نظم تمام عالم به هم خواهد ریخت. اما این که بعضی می گویند عدالت خداوند در جهان دیگر اتفاق خواهد افتاد ، باید گفت که عدالت خداوند در همین جهان نیز شامل حال ستمکاران و جانیان خواهد شد. همانگونه که دست انتقام خداوند برای مکافات جانیان کربلا از آستین مختار ثقفی بیرون آمد. این جانیان در همین دنیا به عقوبت دردناک جنایات خود خواهند رسید ؛ اما مکافات بالاتر در عالم قیامت و در پیشگاه عدل الهی خواهد بود.

لذا در این باره باید به سه نکته توجه داشت: 1- اداره و تدبیر جهان بر اساس سنت هایی است که خداوند هرگز از آنها عدول نمی کند هرچند ما را خوش نیاید. 2- عدالت خداوند هم در دنیا و هم در عقبی شامل حال ظالمین و جانیان خواهد شد. 3- اصل اختیار آدمی را نباید از یاد برد که این دنیا عرصه اختیار عمل انسان ها هست.

سوال اگر دستوری از سمت خدا باشه ... اگر کاری از سمت خدا باشه ... اگر حرفی از سمت خدا باشه ... حتی یک صدم درصدش هم نباید بلنگه نباید غلط باشه ؟ جواب : خب غلط نیست! اگر همه ی مردم به همه ی دستورات خداوند عمل کنند متوجه می شوند که یک هزارم درصدش هم غلط نیست! ما به جای اینکه از بنده های خدا ایراد بگیریم که چرا قوانین الهی را زیر پا می گذارند، دائما به خدا ایراد میگیریم! در حالی که این بنده های خدا هستند که قوانین الهی را فراموش کردند! وگرنه کارهای خدا هیچ ایرادی ندارد . مگر شما در نظم کائنات که قوانین تکوینی خداوند هستند ذره ای غلط و بی نظمی می بینید؟خورشید هزاران سال با نظم اولیه خود می تابد و زمین هم چند هزار سال با همان نظم اولیه بر مدار خورشید می گردد و انرژی می گیرد.یا هزاران سال فصل ها به وجود می آیند و درخت ها میوه خود را در فصل خود شکوفه می زند و میوه می دهد.هر درختی میوه خود را می دهد.آیا دیده اید که درخت سیب از قانون سرپیچی کرده و گلابی بدهد چون به اصطلاح عقلش چنین حکم می کند؟آیا دیده اید که دریا بدون دلیل و از سر هوس و خودمداری طغیان کند ؟یا آیا دیده اید که زنبور لانه اش را به جای شش ضلعی مربع بسازد چون دلش می خواهد؟

خدا چرا انسان و جهان را آفرید؟ مگر خدا به اینکه قدرت خود را به ما نشان دهد یا ما را مورد رحمت قرار دهد و یا به عبادت ما نیازی داشته است؟ در یک کلام، هدف از خلقت انسان و جهان چیست؟ این سوال یکی از بدیهی‌ترین و مهم‌ترین سؤالاتی است که در ذهن بشر ایجاد می‌شود و پاسخ صحیح به آن است که تکلیف هدف گذاری و نیز چه باید کرد و چه نباید کردهای بشر را معین می‌نماید. هر دین و مذهبی چه الهی و چه غیر الهی و حتی بی خدا درباره مبدا و غایه خلقت مطابق مبانی اعتقادی خود نظریه ای ارائه می دهد و بر اساس این نظریه هدف زندگی انسان و سایر مخلوقات را معین می کند. همین که برای ذهن هر انسانی این سؤال مطرح می‌شود که «من و ما و این عالم برای چه خلق شده‌ایم؟»، خود گواه بر آن است که نظام خلقت بیهوده و عبث آفریده نشده است – همین نتیجه‌ی قطعی خود دلیل است که اولاً آفریننده دارد - ثانیاً آفریننده حی، علیم، حکیم، واحد و بی‌مانند است و ثالثاً آفرینش به سوی آن هدف رهسپار است: «أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاکُمْ عَبَثًا وَأَنَّکُمْ إِلَیْنَا لَا تُرْجَعُونَ * فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْکَرِیمِ» (المؤمنون، 115، 116) ترجمه: آیا پنداشتید که شما را بیهوده آفریده ‏ایم و اینکه شما به سوى ما بازگردانیده نمى ‏شوید * پس والاست‏ خدا فرمانرواى برحق خدایى جز او نیست [اوست] پروردگار عرش گرانمایه» چرا که اگر هدفی از زندگی این دنیا نداشتیم یا دنیایی ماورای این دنیا وجود نمی داشت این سوال برای ما ایجاد نمی شد و فطرت و عقل بشر به دنبال مبدا و غایه آفرینش نمی گشت .شاید بتوان گفت که همه تلاش بشر در جستجو و کشف قوانین عالم رسیدن به همین سوال باشد که زکجا آمده ام ؟آمدنم بهر چه بود ؟به کجا می روم آخر ننمایی وطنم؟(مولوی)

اما «هدف» یک موقع برای مخلوق مورد سؤال قرار می‌گیرد و یک موقع برای خالق و در مورد دوم، اصل سؤال غلط است. چرا که هدف مخلوق همیشه رفع نقص و رسیدن به کمال است، اما خالق نقصی ندارد که بخواهد آن را با تحقق هدفی مرتفع نموده و به کمال برساند؛ لذا بی‌نیاز (غنی) است. او هستی و کمال محض است، از هر نقصی منزه (سبحان) است و کسری در او وجود ندارد که بخواهد کاملش کند. آیت‌الله جوادی آملی (ادام الله ظله) در پاسخ این سؤال که: «هدف خدا از آفرینش چیست؟» می‌فرمایند: «... این سؤال صحیح نیست، چون خدا خود هدف است، نه این که هدف داشته باشد. هر کسی کاری را انجام می‌دهد، برای آن است که نقص خود را با آن کار برطرف کند. احتیاجی دارد و می‌خواهد آن احتیاج را بر طرف کند تا به کمال برسد». (پرسش‌ها و پاسخ‌ها – دفتر بیستم، ص 128)