منم مسلماحتماجداميشم ولي حتمابچموميبرم پيشه خودم
میدونم خیلی سخته و پذیرفتنش با مردن هیچ فرقی نداره ولی زن بعد طلاق بی ارزش میشه ب چشم بد بش نگاه میکنن اگه شوهرت پشیمونه تاکید میکنم اگه پشییمونه با هم برید پیش مشاور و دوباره سعی کنید زندگیتونو بسازید
من که نمیتونم نبودن بچه مو تحمل کنم به نظر من هیچ مادری نمیتونه زندگیش مثل جهنم میشه من یه شب از پسرم دور بودم احساس میکروم توقبرم
قبلا هم تاپیک زده بودی
اشتباه نکن برگرد سر زندگیت
بابا طرف 14 سال سرت هوو آورد تو هم توی این مدت داشتی زندگی میکردی و چیزی تغییر نکرده بود الانم چیزی تغییر نکرده فقط تو یه سری مسائل رو متوجه شدی
14 سال خیلی زیاده دیگه عادت کردی به اون زندگی
زندگی خودتو بچتو خراب نکن
من می دونم که نمی تونم از بچه هام بگذرم
۱۴ سال تحمل کردی بازم بکن😐
سیانور بریز تو غذاش😐
ازبچت نگذر چون واقعی ترین چیز دردنیاست
بچه رو بده ب شوهرت
مگه ب این راحتیه حضانت بچه رو گرفت از پدر؟
اگه راه داره و پشیمونه بمون..اون بچه چه گناهی کرده که بچه طلاق بشه!!!
هر بچه ای دوس داره با هر دو والدش زندگی کنه
بی مادری یه درده..بی پدری یه درد
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
14 ثانیه پیش
20 ثانیه پیش
24 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز