این طرف و آن طرف ساعت شش صبح سوار تاکسی شدم، هوا هنوز روشن نشده بود وارد اتوبان که شدیم شاخ درآوردم. هر دو طرف اتوبان ترافیک بود، حتی ساعت شش صبح، حتی وقتی هوا هنوز روشن نشده بود. باز هم همه این طرفی‌ها داشتند می‌رفتند آن طرف و آن طرفی‌ها داشتند می‌آمدند این طرف. مثل عصرها که آن طرفی‌ها برمی‌گشتند این طرف و این‌طرفی‌ها برمی‌گشتند آن طرف. گفتم: «دیدید هر کی هر جایی هست میره یه جای دیگه.» راننده گفت: «آدمیزاد همینه دیگه...» به راننده نگاه کردم، راننده گفت: «من دو تا پسر دارم یکیشون اینجاست، یکیشون خارجه... اونی که خارجه میخواد برگرده، اونی که اینجاست میخواد بره.» گفتم: «واقعا؟» راننده گفت: «بله.» گفتم: «خوب میشه ایشون برن، اوشون برگردن؟» راننده گفت: «آخه اول این‌که اونجاست، اینجا بود، این‌که اینجاست اونجا بود. بعد این نمی‌خواست اونجا باشه، اونم نمی‌خواست اینجا باشه.» به راننده گفتم: «ببخشید من یه کمی گیج شدم.» راننده گفت: «حق دارید.» ترافیک خیلی سنگین بود. به راننده گفتم: «اینجوری من تا فردا هم نمی‌رسم. با اجازتون پیاده میشم.» راننده گفت: «هر جور صلاح می‌دونید.» از تاکسی که پیاده شدم چند قدم راه رفتم بعد با خودم فکر کردم حالا برای چی پیاده شدم، پیاده که دیرتر می‌رسم. فهمیدم که اشتباه کردم، دوباره به طرف تاکسی برگشتم و گفتم: «من با اجازتون سوار میشم.» راننده گفت: «بفرمایید.» دوباره سوار شدم و به آدم‌هایی که از این طرف می‌رفتن آن طرف و از آن طرف برمی‌گشتند این طرف، نگاه کردم.
متن زیبایی از سروش صحت. وصف حال من
برگرد ایران بریم باهم سفارت بازی 
موژان اونجا شاغلی
موژان جون بیکاریا، وایساعشق وحالتابکن،بیای ایران چکارکنی،تازه یارانه هم تاعید بیشترنمیدن
لیلا سهیلا جان نه. ولی هر وقت دلم میگیره ازینجا متنفر میشم و همون لحظه خانوادمو میخام. ولی وقتی میرم ایران اولین ریشویی که تو فرودگاه به لباسم گیر میده حالم از ایران بهم میخوره
سهیلا جان نه. ولی هر وقت دلم میگیره ازینجا متنفر میشم و همون لحظه خانوادمو میخام. ولی وقتی میرم ایران اولین ریشویی که تو فرودگاه به لباسم گیر میده حالم از ایران بهم میخوره
سهیلا خوبی؟؟؟ نیستی دختر
اونجا مشکلش فقط ترافیکه یا خیلی جیزای دیگه چون اینجا مشکل انگشت کوچیکه ترافیکه
هی روزگار ما هم دلمون میخواد بریم اونور
اااا واااا همتون یهویی اکیپی از کجا اومدین؟؟؟؟باربی..توتی...موژان...
کدوم کشوری؟ مشکلت چیه یکی از دوستام کانادا بود بعد همش ناراحت بود میگفت ایران بهتره و اینجا هیچی نداره خلاصه برگشت ایران رفت سرکار فقط شش ماه موندش بعدش تقریبا از ایران فرار کرد گفت شما چجوری موندین
موژان دلت تنگ شد،کم بخورگشاد میشه،پرش نکن خیلی،کجابیای، وایسوهمون جاحالتابکن،والابه خدا
دوری سخته خیلی من تا خونه مامانم اینا با هواپیما 1 ساعت هم نمیشه با قطار 6 ساعت یعنی صبح تصمیم بگیرم شب خونشونم اما واقعا بعضی وقتا اعصابم نمیکشه شما که کلا یه قاره ی دیگه هساین و واقعا سخته اما این مملکت ، مملکت بشو نیست همونجا بمون کمتر حرص میخوری
توتی
توت بی معرفت چرا انقدر کم پیدایی؟!
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
14 ثانیه پیش
20 ثانیه پیش
24 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز