من نماز جعفر طيار رو همراه با دعاي زادالمعاد خوندم، يعني دعا رو بعد از نماز ميخوني و بعد سجده ميري و گريه ميكني و حاجت ميخواي
وقت افضلش روز جمعست
بجز اون براي توسل به حضرت عباس بايد عاجزانه و دل شكسته بخواي ، نه اينكه فقط يه نماز بخوني و يكمم دعا كني
بقول اون حكايت كه ميگفت نادر شاه كه داشت ميرفت هند، ديد يه نابينا خودشو بسته پنجره فولاد امام رضا، نادر شاه گفت برو حاجتت رو از امام رضا بگير و بينا شو ، وگرنه اگه برم زيارت و برگردم و ببينمت كه هنوز كوري خودم ميكشمت
اون بنده خدا هم ميره با استيصال تمام و گريه و زاري شديد از امام حاجت ميگيره
بعد كه نادر برميگرده ميگه ببين اينجوري حاجت ميگيرن، نه اينكه فقط خودتو به پنجره ببندي
يا حكايت علامه اميني كه ميره تو حرم امام علي چند روز متوسل ميشه ولي يه روز ميبينه يه عرب باديه نشين در عرض يه لحظه حاجت ميگيره و بچشو خوب ميكنه، علامه شكايت ميكنه كه يعني من اينقدر پيش شما بي آبرو ام؟ حضرت در حالت مكاشفه ميگن: اون با جون و دل و قاطعيت و دل بريدن از همه چيز حاجت خواست و واقعا در نهايت پريشوني بود
( كليات و منظوره صحبت امام رو ذكر كردم البته)