جایی که شما توشین جای که خیلیا توش بودن . فکر نکنید یه مرض لاعلاح دارید . فاصله ی شما و بهبودیتون و حال خوب گذشتتون صبوریه .
عزیزم پس خداروشکرکن که بحران تو اونقدرام وحشتناک نیس من خودموتموم اون حسهایی که گفتمو داشتم فکرشوبکن چقدر وضعیتم وخیم بوده اما خودم خودمو ازاون وضعیت کشیدم بیرون
فقط کمی اراده میخاد خب خداروشکرتووضعیتت خوبه پرستارم داری من اونم نداشتم به شوهرم داشتم که بجایه کمک باعث درده بیشترم بود
ازکارایی ک تواین دوران برات عالیه یک خریده هرچند تواین وضعیت نمیتونی خریدکنی اما اینترنتی میتونی خریدکن لباسای خوشگل ورنگارنگ بخرتو روحیت خیلی تاثیرمیزاره
دو سعی کن بچتو بغل کنی و بو بکشی واون لحظه به این فکرکن که چقدراین موجودکوچولویه دوست داشتنی به وجود تو احتیاج داره چقدرمیتونه بدون مادر ناتوان باشه دراین دنیابه این فکرکن اگه بری خدایی نکرده این بچه ممکنه زیره دست یه انسان نامهربون بزرگ بشه تمام دوران زندگیش عقده داشته باشه و...این چیزا من اینطوری به خودم کمک کردم
خودکشی مرگ قشنگی که به ان دل بستم
هر دو سه شب سیر به فکرش هستم
من هرشب و روزم شده فکر بهش واقعا هیچ امیدی دیگه بع زندگی ندارم از صب که بیدار میشم مستقیم میام یه جا میشینم نگا میکنم ببینم هوا کی تاریک میشه دوباره بگیرم بخابم
نشستم گذر عمر رو نگا میکنم منتظرم ببینم کی تموم میشه...
شماهایی که به خودکشی فکر میکنید به این فکر می کنید که اگر ناموفق باشه و شرایطتت از اینی که فکر میکنی هست بدتر بشه مثلا خدای نگرده معلول بشید ؟ یا اینکه بعد از شما نزدیکانتون و خانواده هاتون چطور میخوان زندگی کنن؟ خودتون دلتون میخواد نزدیکانتون همچین بلایی سر شما بیارن ؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
22 ثانیه پیش
22 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز