استاد شجاعی :
می گوید هر کاری میکنم که این فکر را از سرم بیرون کنم، نمی توانم. هر کاری می کنم که خوابهای بد نبینم نمی شود. هر کاری می کنم بدبین نباشم نمی توانم. هر کاری می کنم حسود نباشم، نمی توانم. هر کاری می کنم، فکرهای شیطانی را از سرم بیرون کنم، نمی توانم.
این نمی توانم به خاطر این است که ما به این بخش غذا نداده ایم. بعد می خواهیم بدون قدرت و غذا با یک پهلوان بجنگیم. طبیعی است که زمین می خوریم و نمی توانیم حریف وسوسهها و کیدهای شیطان شویم. اما اگر تغذیه کنیم، برایمان قدرت ایجاد می شود و نمی گذارد شیطان بر ما اثر بگذارد. مثل بدن قوی که وقتی ویروس می آید، قوی است و مریض نمی شود. وقتی ما بخشهای عقلانی و فوق عقلانی که مربوط به خیال و وهم مان است را تغذیه نمی کنیم، چطور می خواهیم در مقابل بخشهای پایینی مقاومت کنند. این انتظار و توقع بی جایی است.
شیطان ترفندهای ریز و ماهرانه ای به کار می برد. ولی خداوند در قرآن می فرماید: ان کید الشیطان کان ضعیفا=کید شیطان ضعیف است». جاهایی که ما از او می خوریم به خاطر ضعف خودمان است. اگر قوی باشیم، کیدهایش برایمان مشخص و شفاف می شود و نمیتواند ما را به چیزهایی که خودمان هم میفهمیم بد است، دعوت می کند. پیامهایش خیلی شفاف است. زیرا با مزاج یک آدم قوی و سالم جور در نمی آید.
اگر به کسی که غذای خوب خورده، غذای کثیف و آلوده پیشنهاد کنند، متنفر می شود و آن را پس می زند. زمانی ما از گناه یا خیالات فاسد لذت می بریم و افکار منفی را جذب می کنیم که در آن طرف، غذا نخورده باشیم. چون وقتی غذای پاک نباشد، آدم غذای آلوده را می خورد. اما وقتی آدم غذای پاک می خورد، وقتی غذای آلوده و کثیف جلویش بگذارند، حالش به هم می خورد. پس ما اگر عابد شیطان می شویم و حرفش را گوش میکنیم و به سراغش می رویم، علتش این است که در بخش عبادی خودمان کوتاهی کرده ایم. علتش این است که سراغ چیزهای عالی و قشنگ و بزرگ نرفتهایم و غذاهای خوب نخورده ایم.