متولدین اسفند 89

سلام ندا جان
بهت تبریک میگم امیدوارم که به سلامتی فارغ بشی عزیزم
من هم ان شاالله اگه خدا بخواد نینیم 23 اسفند به دنیا مییاد
من میرم پیش یه دکتر توی آریاشهر
ولی خیلی وقته دارم میگردم دنبال یه دکتر دیگه
چون خونمون آریاشهر هست دوست دارم برم صارم
البته یه سوال ازت داشتم خانمی بیمه من هم اسیا هست
من توی سایت بیمه رو نگاه کردم دیدم که تا سقف 500 تومان رو میده
درباره اینکه شما نوشتی تا 2 تومان رو میده یه کم گیج شدم
و اینکه شما پیش چه دکتری میری ؟
یک دنیا ممنون

سلام فایزه جان.

ما از طرف شرکت شوشو بیمه هستیم که توی برگه ای که بهمون دادند نوشته واسه زایمان تا سقف 2 تومن رو میدند. احتمالا نوع بیمه هامون باهم فرق میکنه.

من صارم میرم پیش دکتر نادری.

سلام مامانای اسفندی،منم رفتم سونوگرافی هفته 12، صدای قلب نی نیمو شنیدم ،ولی نتونستم خوب ببینمش،طبیعیه یا جایی که من رفتم سونو به درد نمیخوره؟
در مورد جنسیتش هم هیچ حرفی نزد. ما که هر دومون دخمل دوست داریم و حس میکنیم دخمله،آخه بتام هم بالا بود 4 روز قبل از موعد پری 200 بود، تا خدا صلاح ما رو تو چی بدونه.
چون منتظر دیدن نی نیم بودم و نذاشت همسرم بیاد و صدای قلبشو بشنوه خیلی خورد تو ذوقم ولی کلا از اینکه سلامت بود و همه چی خوب بود 10000000000000 مرتبه خدا رو شکر میکنم.
راستی خیلی سعی کرده بودم که کسی نفهمه ولی دیشب بابام افطاری داشت و این قضییه جهانی شد!!!!!!!

دوستان اونائی که سزارین می خوان می تونند بیان اینجا سر بزنند:

http://www.ninisite.com/discussion/thread.asp?threadID=46391&PageNumber=2

http://www.ninisite.com/content/?contentID=115

وای چقدر صفحه جدید که من نخوندم. من دیروز اسباب کشی داشتم. اومدیم طبقه پایین خونه مامانم اینا.
خوبیش اینه که اینجا ی دی اس اله. ولی فیلتره. باید با فیلتر شکن بیام

سلام...
به مهراوه جون چه عجب اومدی ...پارسال دوست امسال نیمه اشنا...:) خوبی خانومی ؟؟؟؟


ساینا جون اگر در مورد زایمان طبیعی هم مطلب داری بگذار لطفا...

دوستانی که طبیعی می خوان مثل مامان کوچولو می تونید اینجا سر بزنید:

http://zaymanlinks.blogfa.com/cat-2.aspx

http://www.pezeshk.us/?p=16538

مامان کوچولو جان برات سرچ کردم این مطالب رو پیدا کردم.. امیدوارم به دردت بخوره:

.زایمان طبیعی
فرایند زایمان معمولاً به سه مرحله تقسیم می شود:
مرحله ی اوّل: از زمان شروع دردهای زایمانی تا بازشدن کامل دهانه ی رحم می باشد.
مرحله ی دوم: لز باز شدن کامل دهانه ی رحم تا خروج نوزاد می باشد.
مرحله ی سوم : از خروج نوزاد تا خروج جفت می باشد.

مرحله اوّل زایمان
مرحله اول نیز سه قسمت دارد: دردهای ابتدایی، دردهای فعال، مرحله انتقالی. تمامی مرحله ی اوّل ممکن است 14 – 12 ساعت برای شکم اوّلها و 6 – 5 ساعت برای مادرانی که قبلاً هم زایمان کرده اند طول بکشد. نیروی انقباضات رحمی، دهانه ی رحم را باز می کند ومیزان این باز شدن معمولاً با سانتیمتر بیان میشود که باز شده کامل دهانه ی رحم 10 سانتی متر می باشد.
دردهای ابتدایی . از شروع انقباضات واقعی زایمانی تا هنگامی که دهانه رحم 4 سانتی متر باز شده باشد می باشد.
دهانه رحم علاوه بر باز شدن، نازک هم شده است. این قسمت معمولاً از همه مراحل قابل تحمل تر می باشد. واز آنجایی که این قسمت از مرحله اوّل حدود 6 ساعت طول می کشد، بسیاری از خانمها ترجیح می دهند این مرحله را درمنزل بسر ببرند. باز شدن دهانه رحم در این مرحله بسیار کندتر از مرحله بعدی است. برای مثال برای عبور از 2 سانتی متر به 4 سانتی متر زمان بسیار بیشتری می برد تا این که از 6 سانتی متر به 8 سانتی متر بروید، هر چند که در هر دو، 2 سانتی متر پیشرفت کرده اید .
دردهای فعال . از زمانیست که دهانه رحم 4 سانتی متر باز شده تا هنگامی که به 7 سانتی متر برسد . وقتی که دهانه رحم 6 سانتی متر باز شده باشد، انقباضات بسیار قوی تر گردیده اند و دفعات آنها نیز بتدریج افزایش می یابد و زمان بیشتری به طول می انجامند . برای مثال هر دو دقیقه یک انقباض 60 ثانیه‌ای ممکن است رخ دهد. دراین مرحله احتمالاً احساس گرمی می کنید، دهانتان خشک می شود، کمی خسته می شوید و کمرتان نیزدرد می گیرد. بهتر است مرتب تغییر وضعیت بدهید ولی به پشت نخوابید. مرتب ادرار کنید (ساعتی یک بار) و در صورت امکان حوله ی گرمی به کمرتان بگذارید. صورتتان رابشویید (برای رفع احساس گرما) و نفسهای عمیق بکشید.
مرحله ی انتقالی . زمانی است که دهانه ی رحم 8 سانتی متر باز شد تا وقتی که به 10 سانتی متر برسد . این مرحله به عقیده بسیاری از زنان دردناک ترین مرحله است و البته خوشبختانه کوتاه ترین مرحله (معمولاً90 – 20 دقیقه طول می کشد) در این مرحله احساس دفع مدفوع بشما دست می دهد و این نشان می دهد که سر جنین به راست روده شما فشار می آورد و نزدیک زایمان هستید.
سایرعلامتها ی این مرحله عبارتند از: تحریک پذیری، نشانه خونی، لرز، تهوع و استفراغ ، گرفتگی پاها و تعریق ( البته ممکن است هیچ یک از این علامتها را نداشته باشید). سعی کنید بدنتان راشل کنید و نفسهایتان راسریع تر کنید. اگر احساس گیجی می کنید درون دستهای بسته تان تنفس کنید. مرتب تغییر وضعیت دهید ودر صورت نیاز هیچ اشکالی ندارد که سر وصدا کنید.
ناگهان یک احساس کاملاً متفاوتی به شما دست می دهد. شما یک فشاری در لگنتان حس می کنید و یک تمایل غیر قابل کنترل برای زور زدن به پایین به شما دست می دهد. اما اگر دهانه ی رحمتان 10 سانتی متر باز نشده باشد نباید زور بزنید چراکه باعث صدمه به دهانه رحم خود می شوید. با فشار های شما و انقباضات رحمی، سر جنین پایین تر می آید و به کف لگن فشار وارد می کند بطوری که با عضلات خارجی این ناحیه لگن بنام پرینه، مماس می گردد. همچنانکه سر جنین به آرامی پرینه را متسع می سازد، شما هم یک احساس ناراحت کننده کشیدگی و سوزش در این منطقه می کنید. خوشبختانه این احساس فقط لحظه ای است چون که فشار سر جنین به پرینه یک نوع بی حسی طبیعی ایجاد می کند. این مرحله یک مرحله ی بسیار بحرانی برای جنین شما می باشد. البته اینجا آخر خط نیست ممکن است این مرحله طولانی شود و تا خروج کامل جنین 90 دقیقه طول بکشد ولی معمولاً کوتاه تر است مخصوصاً اگردراین مرحله عمل چیدن پرینه (اپیزیاتومی) توسط ماما یا پزشک صورت گیرد که باعث می شود مرحله دوم سریع تر انجام شود و فشار کمتری به سر جنین وارد گرددو از پارگی احتمالی عضلات این ناحیه ( که ترمیم آنها نیزمشکل تر می باشد) جلوگیری کند. بعد ازاتمام مرحله سوم، با انجام چند بخیه اپیزیاتومی ترمیم می شود. معمولاً در همه شکم اوّلها این اقدام (اپیزیاتومی) صورت می گیرد واکثر شکم دوم ها نیزبی بهره نیستند ولی شکم سوم ها به بعد معمولاً احتیاجی به این عمل ندارند چرا که عضلات پرینه شل تر شده اند و مقاومت چندانی در مقابل عبور جنین نشان نمی دهند و مرحله دوم خود بخود سریع تر صورت می گیرد.

جنین دراین مرحله چگونه است؟
با شروع و پیشرفت دردهای زایمانی، سر جنین ( که در روزها یا هفته های آخر با ر داری وارد لگن شده بود) . به عریض ترین قسمت لگن حرکت می کند و دراین حین مرتب تغییر وضعیت می دهد و می چرخد و البته به مثانه و راست روده شما بیشتر فشار وارد می کند.
در طی زایمان و بیشتر در مرحله دوم، جمجمه جنین تحت فشار بدن شما قرار می گیرد و بطور مرتب تغییر شکل می دهد. به همین علت اگرسر نوزادتان کشیده به نظر می رسد و یا قسمتی از آن به نظر تغییر شکل یافته می رسد، نگران نباشید چون این حالت به علت همین فشارهای لگن به سر جنین ایجاد شده است و بعد از یکی دوروز کاملا ًبر طرف می شود. استخوانهای جمجمه جنین در همه جا کاملاً سفت نشده اند ونقاط نرمی بنام فونتانل ویا ملاج درجلو و پشت سر نوزاد وجود دارند. این نقاط نرم به استخوانهای جمجمه اجازه می دهند که در برخی نقاط بر روی هم بخوابند و در مجرای زایمانی بهتر جای گیرند.
بطور طبیعی نوزاد با سر به دنیا می آید. البته می تواند با پاها، باسن، صورتو ابرو(حالتی بین سر و صورت) نیز به دنیا بیاید ولی مطلوب ترین حالت همان حالت سر می باشد و از حالتهای مختلف سر، حالتی بهتر و شایع تر از بقیه است که صورت جنین به پشت مادر باشد.
زایمان نوزاد با پاها (بریچ) تقریباً 3 0/0 کل زایمانها را تشکیل می دهد. در این حالت البته زایمان طولانی ترو مشکل تر خواهد بود (مخصوصاً درد کمر). زایمان طبیعی دراین حالت هم برای شما دردناک تر خواهد بود ، هم برای جنین پرخطر و البته برای ماما یا پزشک هم مشکل تر. بیشتر حالتهای بریچ را سزارین می کنند (مخصوصاً در شکم اوّلها و شکم دوم ها).

مرحله اوّل زایمان
مرحله اول نیز سه قسمت دارد: دردهای ابتدایی، دردهای فعال، مرحله انتقالی. تمامی مرحله ی اوّل ممکن است 14 – 12 ساعت برای شکم اوّلها و 6 – 5 ساعت برای مادرانی که قبلاً هم زایمان کرده اند طول بکشد. نیروی انقباضات رحمی، دهانه ی رحم را باز می کند ومیزان این باز شدن معمولاً با سانتیمتر بیان میشود که باز شده کامل دهانه ی رحم 10 سانتی متر می باشد.
دردهای ابتدایی . از شروع انقباضات واقعی زایمانی تا هنگامی که دهانه رحم 4 سانتی متر باز شده باشد می باشد.
دهانه رحم علاوه بر باز شدن، نازک هم شده است. این قسمت معمولاً از همه مراحل قابل تحمل تر می باشد. واز آنجایی که این قسمت از مرحله اوّل حدود 6 ساعت طول می کشد، بسیاری از خانمها ترجیح می دهند این مرحله را درمنزل بسر ببرند. باز شدن دهانه رحم در این مرحله بسیار کندتر از مرحله بعدی است. برای مثال برای عبور از 2 سانتی متر به 4 سانتی متر زمان بسیار بیشتری می برد تا این که از 6 سانتی متر به 8 سانتی متر بروید، هر چند که در هر دو، 2 سانتی متر پیشرفت کرده اید .
دردهای فعال . از زمانیست که دهانه رحم 4 سانتی متر باز شده تا هنگامی که به 7 سانتی متر برسد . وقتی که دهانه رحم 6 سانتی متر باز شده باشد، انقباضات بسیار قوی تر گردیده اند و دفعات آنها نیز بتدریج افزایش می یابد و زمان بیشتری به طول می انجامند . برای مثال هر دو دقیقه یک انقباض 60 ثانیه‌ای ممکن است رخ دهد. دراین مرحله احتمالاً احساس گرمی می کنید، دهانتان خشک می شود، کمی خسته می شوید و کمرتان نیزدرد می گیرد. بهتر است مرتب تغییر وضعیت بدهید ولی به پشت نخوابید. مرتب ادرار کنید (ساعتی یک بار) و در صورت امکان حوله ی گرمی به کمرتان بگذارید. صورتتان رابشویید (برای رفع احساس گرما) و نفسهای عمیق بکشید.
مرحله ی انتقالی . زمانی است که دهانه ی رحم 8 سانتی متر باز شد تا وقتی که به 10 سانتی متر برسد . این مرحله به عقیده بسیاری از زنان دردناک ترین مرحله است و البته خوشبختانه کوتاه ترین مرحله (معمولاً90 – 20 دقیقه طول می کشد) در این مرحله احساس دفع مدفوع بشما دست می دهد و این نشان می دهد که سر جنین به راست روده شما فشار می آورد و نزدیک زایمان هستید.
سایرعلامتها ی این مرحله عبارتند از: تحریک پذیری، نشانه خونی، لرز، تهوع و استفراغ ، گرفتگی پاها و تعریق ( البته ممکن است هیچ یک از این علامتها را نداشته باشید). سعی کنید بدنتان راشل کنید و نفسهایتان راسریع تر کنید. اگر احساس گیجی می کنید درون دستهای بسته تان تنفس کنید. مرتب تغییر وضعیت دهید ودر صورت نیاز هیچ اشکالی ندارد که سر وصدا کنید.
ناگهان یک احساس کاملاً متفاوتی به شما دست می دهد. شما یک فشاری در لگنتان حس می کنید و یک تمایل غیر قابل کنترل برای زور زدن به پایین به شما دست می دهد. اما اگر دهانه ی رحمتان 10 سانتی متر باز نشده باشد نباید زور بزنید چراکه باعث صدمه به دهانه رحم خود می شوید. با فشار های شما و انقباضات رحمی، سر جنین پایین تر می آید و به کف لگن فشار وارد می کند بطوری که با عضلات خارجی این ناحیه لگن بنام پرینه، مماس می گردد. همچنانکه سر جنین به آرامی پرینه را متسع می سازد، شما هم یک احساس ناراحت کننده کشیدگی و سوزش در این منطقه می کنید. خوشبختانه این احساس فقط لحظه ای است چون که فشار سر جنین به پرینه یک نوع بی حسی طبیعی ایجاد می کند. این مرحله یک مرحله ی بسیار بحرانی برای جنین شما می باشد. البته اینجا آخر خط نیست ممکن است این مرحله طولانی شود و تا خروج کامل جنین 90 دقیقه طول بکشد ولی معمولاً کوتاه تر است مخصوصاً اگردراین مرحله عمل چیدن پرینه (اپیزیاتومی) توسط ماما یا پزشک صورت گیرد که باعث می شود مرحله دوم سریع تر انجام شود و فشار کمتری به سر جنین وارد گرددو از پارگی احتمالی عضلات این ناحیه ( که ترمیم آنها نیزمشکل تر می باشد) جلوگیری کند. بعد ازاتمام مرحله سوم، با انجام چند بخیه اپیزیاتومی ترمیم می شود. معمولاً در همه شکم اوّلها این اقدام (اپیزیاتومی) صورت می گیرد واکثر شکم دوم ها نیزبی بهره نیستند ولی شکم سوم ها به بعد معمولاً احتیاجی به این عمل ندارند چرا که عضلات پرینه شل تر شده اند و مقاومت چندانی در مقابل عبور جنین نشان نمی دهند و مرحله دوم خود بخود سریع تر صورت می گیرد.

جنین دراین مرحله چگونه است؟
با شروع و پیشرفت دردهای زایمانی، سر جنین ( که در روزها یا هفته های آخر با ر داری وارد لگن شده بود) . به عریض ترین قسمت لگن حرکت می کند و دراین حین مرتب تغییر وضعیت می دهد و می چرخد و البته به مثانه و راست روده شما بیشتر فشار وارد می کند.
در طی زایمان و بیشتر در مرحله دوم، جمجمه جنین تحت فشار بدن شما قرار می گیرد و بطور مرتب تغییر شکل می دهد. به همین علت اگرسر نوزادتان کشیده به نظر می رسد و یا قسمتی از آن به نظر تغییر شکل یافته می رسد، نگران نباشید چون این حالت به علت همین فشارهای لگن به سر جنین ایجاد شده است و بعد از یکی دوروز کاملا ًبر طرف می شود. استخوانهای جمجمه جنین در همه جا کاملاً سفت نشده اند ونقاط نرمی بنام فونتانل ویا ملاج درجلو و پشت سر نوزاد وجود دارند. این نقاط نرم به استخوانهای جمجمه اجازه می دهند که در برخی نقاط بر روی هم بخوابند و در مجرای زایمانی بهتر جای گیرند.
بطور طبیعی نوزاد با سر به دنیا می آید. البته می تواند با پاها، باسن، صورتو ابرو(حالتی بین سر و صورت) نیز به دنیا بیاید ولی مطلوب ترین حالت همان حالت سر می باشد و از حالتهای مختلف سر، حالتی بهتر و شایع تر از بقیه است که صورت جنین به پشت مادر باشد.
زایمان نوزاد با پاها (بریچ) تقریباً 3 0/0 کل زایمانها را تشکیل می دهد. در این حالت البته زایمان طولانی ترو مشکل تر خواهد بود (مخصوصاً درد کمر). زایمان طبیعی دراین حالت هم برای شما دردناک تر خواهد بود ، هم برای جنین پرخطر و البته برای ماما یا پزشک هم مشکل تر. بیشتر حالتهای بریچ را سزارین می کنند (مخصوصاً در شکم اوّلها و شکم دوم ها).

مرحله دوم : تولد نوزاد
برای زایمان احتمالاً شما را به اتاق زایمان و تخت زایمان راهنمایی می کنند (گاهی با برانکار می برند). احتمالاً تخت زایمانی رادر مطب ماما یا پزشکتان دیده اید، بیشتر شبیه به صندلی بزرگ و بلندی است که دو پایه در انتها دارد که پاهای شما را روی آنها قرار می دهند. ناحیه تناسلی شما با مواد ضد عفونی کننده شسته می شود و روی شکم و پاهایتان پارچه های استریلی پهن می گردد.
هنگامی که دهانه رحمتان 10 سانتی متر باز شد، ماما یا پزشکتان به شما می گوید که می توانید به طرف پایین زور بزنید (معولاً بطور ناخود آگاه چنین احساسی راخواهید داشت) . بهتر است زور زدن شما همراه بایک بازدم آهسته باشد. بیش از 6-5 ثانیه نفستان راحبس نکنید. در صورتی که پس از 30 دقیقه پیشرفتی نکردید و جنین نزول نکرده است (پایین نیامده است)، وضعیت سر پا نشستن نیزمی تواند کمک کند. نزول جنین در مجرای زایمانی به کمک فشارهای شما و انقباضات ماهیچه های شکمی و دیافراگم (عضله کف قفسه سینه)صورت می پذیرد. هرچند این مجرا حدود10 سانتی متر بیشتر نیست ولی ممکن است 20 دقیقه تا دو ساعت (درزایمانهای مشکل) طول بکشد تا او این مسیر را طی کند. هنگامی که سر جنین کاملاً پایین آمد و به پرینه فشار آورد، اپیزیاتومی می تواند انجام گیرد.
آخرین انقباض قبل از زایمان سر، احتمالاًباعث یک احساس سوزش و کشیدگی می شود. بعد از تولد سر، یک شانه و سپس شانه بعد و بلافاصله بقیه بدن به دنیا می آید. قسمت مشکل زایمان در درجه اوّل همان سر می باشد. زایمان شانه اوّل نیز مقداری ایجاد درد می کند اما بقیه بدن تقریباً به بیرون لیز می خورد.
معمولاً دهان و بینی نوزاد تمیز می شود و شما برای اوّلین بار صدای گریه او را می شنوید (که هیجان انگیزترین مرحله زایمان وحتی عمرتان می باشد!)دراین مرحله نوزاد هنوزازطریق بند ناف به شما متصل است. مامایا پزشکتان بند ناف رادر دست می گیرد و هنگامی که ضربان آن تمام شد اوّل با دو پنس آنرا می بندد و سپس می چیند. سپس یک گیره پلاستیکی در فاصله 3-2 سانتیمتری شکم نوزاد، برروی بند ناف می بندد و بقیه آن رامی چیند. از عجایب خلقت است که پس از آن همه سختی و درد و خستگی و احتمالاً بی خوابی، با تولد نوزاد، تقریباً همه دردها از بین می روند. بخصوص هنگامی که نوزاد کوچک و قشنگتان را (که9 ماه در انتظار دیدارش بودید) می بینید، همه دردها حتی فراموش می شوند!
البته توجه دارید که کل مدت دردهای ناراحت کننده زایمان طبیعی شاید به اندازه مدت یک دندان درد ساده باشد! ولی متأسفانه همیشه آن چنان از دردهای زایمانی و شدت ومدت آنها نقل شده است که باعث وحشت مادران جوان می گردد.
فورسپس و واکیوم ( زایمان با دستگاه )
برخی مواقع ممکن است دردهای زایمانی به خوبی پیشرفت کنند ولی در انتها خروج جنین با کمی اشکال مواجه شود و یا ازاین لحاظ مشکل نباشد منتها به علت زجر جنین ویا حالت اضطراری دیگری خروج سریع جنین اجباری باشد. دراین حالت ممکن است پزشکتان تشخیص دهد که استفاده از فورسپس و یا واکیوم بهتر از اجرای سزارین باشد و البته در بسیاری از موارد هم همینطور است و عوارض آنها کمتر از عوارض سزارین می باشد، البته تنها هنگامی که شرایط استفاده از این وسایل وجود داشته باشد که این تشخیص راباید به عهده پزشکتان بگذارید .
یک فاکتور مهم در هنگام بکار برده هر دو وسیله اینست که باید شرایط اجرای سزارین اورژانس مهیا باشد چراکه ممکن است از این وسایل نتیجه بدست نیاید و بیمار فوراً باید تحت عمل سزارین قرار گیرد. احتمال عدم موفقیت با واکیوم بیشتر از فورسپس می باشد و ایجاد ضربه به پوست سر جنین بیشتر است.
مسأله ای که حائز اهمیت است اینست که اگر به پزشکتان اعتماد دارید، مطمئن باشید او فقط در جایی که لازم و ضروری است از فورسپس و یا واکیوم استفاده می کند و همیشه سلامت شما و نوزادتان را نسبت به همه چیز ارجع می داند.
مرحله سوم :خروج جفت
جفت عضوی است که در طول حاملگی به دیواره رحم متصل است و از طریق بند ناف به جنین وصل می باشد. مسوولیت تغذیه و اکسیژن رسانی به جنین و دفع ضایعات جنین به عهده جفت می باشد.
پس از تولد نوزاد، انقباض رحم متوقف می شود و می تواند پس از آن همه فعالیت کمی استراحت کند. پس از چند دقیقه دوباره منقبض می شود. این انقباضات جفت را از دیواره رحم جدا کرده و آنرا به بیرون هدایت می کنند که معمولاً با خروج مقداری خون نیز همراه می باشد.
پس از خروج جفت، ماما یا پزشکتان اقدام به ترمیم اپیزیا تومی می کند (در صورتی که انجام شده باشد)بخیه ها را با نخهای قابل جذب انجام می دهند که در عرض 20 – 15 روز جذب می شوند. نوزادتان کاملاًبررسی می شودوبه شما داده می شود. بهتر است هر چه زودتر او را شیر دهید. این کار هم ارتباط عاطفی نوزاد و مادر را تقویت می کند، هم جریان شیرزودتر برقرار می شود و هم رحم زودتر به حالت اوّلیه بر می گردد (به علت هورمونهای مترشحه در اثر مکیدن پستان).
حداقل تا دو ساعت در زایشگاه خواهید ماند و ماما یا پرستار آن بخش خونریزی رحمی شما را کنترل می کند و در صورتی که رحم شما منقبض شد و خونریزی تان کنترل گشت شما را به اطاقتان در بخش منتقل می کنند.
هر چند پس از آن همه تلاش احساس خستگی می کنید ولی احتمالاً برای خوابیدن بیش از اندازه هیجان زده هستید و بعد از خبر دادن به فامیل و آشنایان حتماً بیشتراز هر کاری تمایل دارید به عضو جدید خانواده تان نگاه کنید و او را تجلیل نمایید و البته هر کسی هم به دنبال شباهت تازه وارد عزیز با خود می باشد .
منبع:کتاب هدیه مادر
شما به عنوان یک مادر باردار حتماً تا بحال در مورد زایمان و نحوه انجام آن فکر کرده اید، حتماً از خود پرسیده اید که باید کجا و چگونه زایمان کنم ؟ کدام روش زایمان برای من مناسب تر است؟ باید بدانیم که زایمان یک امر فیزیولوژیک و کاملاً طبیعی است که براساس پاره ای فعالیتها و تغییرات منظم طبیعی که خود به خود انجام می شود شروع می گردد که پرداختن به ماحصل آن خارج از حوصله و وقت شما است.
با این وجود نکات حائز اهمیتی برای مادران در مورد زایمان ایمن وجود دارد که باید از آنها مطلع باشند.
همانطور که گفته شد زایمان یک امر طبیعی است، اما با این وجود در تمام خانم های باردار روند زایمان یکسان نمی باشد، چرا که عوامل متعددی از جمله عوامل ذاتی و اکتسابی مانند برخی از بیماریها می تواند سیر حاملگی را تغییر داده و باعث شوند . زایمان به صورت غیرطبیعی انجام شود.
خوشبختانه با مراقبتهای دوران بارداری می توان بسیاری از موارد خطرناک برای مادر و جنین را تشخیص داد و به موقع برای حفظ سلامت مادر و جنین اقدام نمود.
شایان ذکر است که تنها درصد معدودی از زایمانها منجر به زایمان غیرطبیعی می شوند و اکثر خانمها می توانند یک زایمان طبیعی داشته باشند.
مزایای زایمان طبیعی
مدت بستری شدن و توانایی بازگشت به کارهای عادی و روزمره بعد از زایمان طبیعی خیلی کمتر از سزارین است و مادرانی که زایمان طبیعی داشته اند زودتر به خانواده خود ملحق می شوند.
حجم خونی که مادر طی زایمان طبیعی از دست می دهد تقریباً نصف یک عمل سزارین است لذا خطر خونریزی و کم خونی، در یک زایمان طبیعی خیلی کمتر از زایمان به طریق سزارین می باشد.
خطرات و ریسک بیهوشی برای زایمان طبیعی وجود ندارد، درحالیکه برای مادرانی که به روش سزارین زایمان می نمایند این خطرات اجتناب ناپذیر است .
از نظر اقتصادی زایمان طبیعی به نفع مادر، بیمارستان و جامعه می باشد.
درصد ابتلاء به عفونت در بین مادران سزارین شده بیشتر از مادرانی است که زایمان طبیعی نموده اند.
مادرانی که زایمان طبیعی داشته اند در دادن آغوز به نوزاد خود موفق تر هستند چرا که خوردن آغوز یا کلستروم به عنوان اولین واکسن برای کودک منافع بسیاری دارد.
مادرانی که زایمان طبیعی نموده اند در امر شیردهی به نوزاد خود موفق تر از مادرانی می باشند که بطریقه سزارین نوزاد خود را بدنیا آورده اند.
پس از زایمان طبیعی، مادران با انجام ورزشهای مناسب ، به مراتب سریعتر از زمانی که سزارین می شوند، می توانند تناسب اندام خود را بدست آورند.
بطور متوسط مدت اقامت مادران سزارینی در بیمارستان دو برابرو نیم مادرانی است که زایمان طبیعی داشته اند .
بعضی از خانمها دوست دارند در طول مدت زایمان خود کاملاً هوشیار بوده و بطور کامل در جریان روند زایمان قرار گیرند. درمدت انجام عمل سزارین ممکن است از بیهوشی عمومی استفاده شود ، در نتیجه تماس اولیه نوزاد با مادر و شروع شیردهی به نوزاد به تاخیر می افتد.
به شما مادر عزیز توصیه می کنیم :
- ترس و هراس بی مورد از زایمان را از خود دور کنید .
- به منظور کسب اطلاعات بیشتر در مورد حاملگی و زایمان و حل مشکلات خود به افراد مجرب و آموزش دیده در مراکز بهداشتی درمانی مراجعه کنید . آنها قادر خواهند بود شما را راهنمائی کنند.
- برای اطمینان از سیر طبیعی حاملگی و تامین سلامتی خود و نوزادتان حتماً بطور مستمر در دوران بارداری به مراکز بهداشتی درمانی ، ماما و یا پزشک مراجعه و به توصیه های بهداشتی آنان، عمل نمائید.
- انجام معاینه داخلی ( توسط پزشک ) در سه ماهه آخر دوران بارداری می تواند به آنها کمک کند تا درمورد نحوه زایمان شما آسانتر تصمیم بگیرند.
- رعایت برنامه تنظیم خانواده و فاصله گذاری مناسب بین حاملگیها از نکات حائز اهمیتی است که می تواند در داشتن زایمان ایمن موثر باشد.
- استفاده از تکنیکهای پیشرفته مانند سونوگرافی برای ارزیابی وضعیت جنینی و مادر گاهی ضروری است لذا طبق توصیه پزشک حتماً آنرا انجام دهد.
- به پزشک یا مامای خود اعتماد کنید و به او اجازه دهید در مورد نحوه زایمان شما تصمیم بگیرد . هرگز به دلیل ترس از درد زایمان که یک امر طبیعی است . سزارین را به زایمان طبیعی ترجیح ندهید.
- بخاطر داشته باشید در صورتی باید زایمان شما بوسیله سزارین انجام شود که امکان زایمان طبیعی برایتان وجود نداشته باشد.
مهری جنانی
مدیریت آموزش - بیمارستان شهید چمران

ممنون ساینا جون کپی گرفتم که حتما با دقت بخونم....

ساینا جون زایمان طبیعی در اب میشه برای این هم راهنمایی کنی ممنون میشم..؟؟؟!! :)

سلام به همه
مهراوه جون خوشحالم که خوبی. منم سراغتو گرفته بودم تایپیک های چند روز قبل رو نگاه کنی می بینی. نگی فرزانه بی معرفته. آخه نی نی های ما همسن هستن.
ساحل جون خوش اومدی.
ساینا جون خیلی مطلبت مفید بود.ممنون

مهراوه خانوم امیدوارم تو همه کارات موفق باشی
منم موافقم با مهراوه که بچه ها پست های اضافی رو که مطلب خاصی نداره حذف کنیم.
فکر کنم ساحل پرسیده بود که از 13 هفته بیشتره که من بیشترم امروز رفتم تو 15 و میرم به امید خدا سونو گرافی نی نی رو برای اولین بار ببینم آخه اولین بار هفته 7 بود خیلی کوچولو اندازه ش 1.4 سانتی متر بود دیدن به حساب نمی اومد!!!!

سلام دوستی خوبم
من هلیا هستم 30 سالم سه ماه است که ازواج کردم از اول تیر دیگه پریود نشدم نمی دونم تاریخ زایمان کی میشه دکتر هم هنوز چیزی بهم نگفته ولی اینچوری که من حساب می کنم اسفندی میشه به نظر شما درسته
من و باباش هم اسفندی هستیم خیلی خوشحالم که خدا یک فرشته کوچولو رو در درونم قرار داده
امسدوارم بتونم از راهنماییهاتون استفاده کنم