بوی صبحانه ی روز تعطیل که همسرم بلند میشه درست میکنه و من توی تخت با بوش از خواب بیدار میشم.
لبخند و ذوق بچه ها توی ماشینهای تو ترافیک، وقتی باهاشون بای بای میکنی.
دیدن لحظه ی ظهور رنگین کمون.
بوی غذایی که از پنجره ی خونه ها میاد، وقتی تو کوچه قدم میزنی.
دیدن ذوق و شوق زوج های جوون توی کافی شاپا و رستورانا.
دیدن تاپیکایی مثل این، که به یاد آدم میاره، هنوز اوضاع اونقدر خراب نشده که نشه از زندگی لذت برد.