دختر من هم سال آخرشه وساله دیگه کنکورداره تا میخام در مورد کنکور یا درسش صحبت کنم فوری داد میزنه میگه تو کار من دخالت نکن خودم میدونم چکار کتم نمیدونن که مادرا چقدر نگران آینده اونان
من اتفاقا"روی درسش براش سخت نمیگیرم به خودشم‌گفتم ببین دوست داری بخون دوست نداری نخون نفع وضررش به خودت میرسه اول خودمو براش مثال زدم گفتم ببین من دانشگاه نرفتم هیچی هم نشدم ولی خاله هات که درس خوندن شاغل شدن دستشون تو جیب خودشونه راحت خرج میکنن مثل من حسرت همه چی تو دلشون نیست منتظر باشم کی بابات دلش بخواد بخره دلش نخواد نخره
یعنی من مطمئنم که بچه ای تو شرایط دختر شما چقدرشرایطش سخته.نه فقط به خاطر گوشی نداشتن بلکه به خاطر دیدگاهتون.یعنی کل مدرسه دختر و پسر من رو بگردی بعید می دونم کسی باشه گوشی و تلفن همراه نداشته باشه.دختر من می ره تو اطاقش می گه مامان ساعت مثلا ۹ با بچه ها قرار داریم.بعد ساعت ۹ می بینم صدای غش غش خندش میاد دارن چندتایی با دوستاش تصویری حبت می کنن.دخترای خوب و خونواده دارین می شناسمشون.کی گفته گوشی داشتن بده.فقط باید کنترل باشه روش.آخه رفت دانشگاه می خواین گوشی مدل بالا بخرین!!!!
موضوع فقط گوشی نیست این حرف نشون می ده چقدر طرز فکر بسته ای دارید.
اتفاقا" یه مشاور بود توی سخنرانیهاش که گوش میکردم ایشونم با داشتن گوشی مخالف بودن حتی تلوزیون رو فقط یک ساعت در طول شبانه روز میگفتن بچه ها استفاده کنن ولی خب چون شهر ما جز مناطق محروم هست و جای دیدنی و تفریحی نداره برای تلوزیون محدودشون نمی کنیم
اتفاقا می گن تلفن هم فقط واسه استفاده ضروری هست نه گپ زدن.درست می گن؟اگه شما و دوستتون مثلا روزی فوقش ۱ ساعت گپ بزنید کار بدی کردین؟
مشاور نا آگاه بوده.من برنامه روان شناسی زیاد گوش می کنم مطمئنم همچین چیزی که بگیم تلفن همراه بد هست نداریم.آخه با چه استدلالی؟!
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز