هرچه اشک ریختم
بر آتش دلم
اما
خاموش نمیشود...
ان شاءااله به حق همین شبهای عزیز
به حق دستهای بریده حضرت ابوالفضل
نظری به دلهای شکستمون بشه
یه گوشه چشمی کافیه یا امام حسین
یه گوشه چشمی نظری کن
ان شاءالله فرشته هامون دوباره به آغوشمون برگردن و این روزها خاطره بشه برامون🤲
این 5 ماهی که گذشته قد 50 سال واسم گذشته هر روزشو با پسرم خیال بافی کردم جای خالیشو حس کردم با تمام وجودم، نبود دست های گرم و کوچولوش تو دستام پیرم کرد، نتونستم دل سیر بغلش کنم بوش کنم
جگرم سوخت برای تنهایاش تو بیمارستان موندناش
برام رفت و آمد با فامیل سخت شده، هرجا که میخوام برم حس میکنم کم شدم کوچیک شدم دستم خالی مونده
شاید برای خیلی ها که مارو درک نمی کنن این غم خیلی کوچیکه و فراموش شدنی ولی واقعا از دل ما خبر ندارن که چی رو و چقدر داریم صبوری می کنیم.
از خدا میخوام کمکم کنه و یبار دیگه معجزه کنه واسم پسرمو برگردونه تو بغلم سالمه سالم
عزیزم اصلا خونه نمون یکم که سرپا شدی ورزش کن
پیاده روی کن از خونه بزن بیرون
تو فضای باز رو صندلی پارک ها بشین
به آدما فکر کن با غریبه ها درد و دل کن اون موقع می فهمی که همه یجور رنجو دارن تحمل می کنن و تو تنها نیستی
حق داری گریه کنی، حق داری ناراحت باشی ولی غرق غصه نشو خودت نسپار به غم، تو غصه ی زیاد موندن قلبو مریض میکنه مشکل اعصاب آدم میگیره
عمر ما صبر نمی کنه و میگذره و ما محکوم به ادامه ایم حالا این ادامه ی مسیرو می تونیم به خودمون سخت بگیریم و با غصه بگذرونیم یا اینکه دلمونو گنده کنیم و رهاتر بگذرونیم
خودمم تو حال شمام و خوب میفهممتون ولی گاهی به خودمم تلنگر میزنم
بچه های آیندمون نیاز به مادر شاد و جون دارن بیاین خودمونو نبازیم 😘
من ورزشو دو ماه بعد زایمانم شروع کردم دقیقا وقتی که فقط ده روز بود پسرم پر کشیده بود، خیلی سخت بود تمام مدت تو باشگاه بغض داشتم، آهنگ های تایم ورزش حالمو بد میکرد و خیلی کم می آوردم ولی کم کم سرپا شدم
هم از نظر جسمی قوی تر شدم و هم روحیم خیلی بهتر شده منی که تمام طول روز بغض داشتم موقع حرف زدن با هرکسی بغض گلومو فشار میداد خیلی بهتر شدم و خداروشکر دیگه خودمو کنترل می کنم
تایم هایی که خونه ام خودمو با دخترم با خیاطی و بافتنی، مکرومه و... سرگرم می کنمو و خسته
