سلام
خوب منم همش به خیلی چیزها فک میکردم و همچیو بهش ربط میدادم الان کمتر فکر میکنم
من متفورمین میخوردم چون یکم تنبلی داشتم وزنمم بالا بود ولی قرص دیگه ای مصرف نکردم زمان بارداری قطع کردم، بعضی جاها خوندم که نوشته بودن تا سه ماه اول نباید متفورمین قطع کنی یهویی چون باعث سقط میشه از دکترم پرسیدم گفت نه میگفت صدرصدی نیست ، ولی اون قرصای دیگه رو بهم گفت امکان بارداری افزایش میده و همینطور در عوض سقط تو سه ماه اول چون امکان داره یک تخمک ضعیفم بارور کنن ولی بعد سقط بشه مثل کلومفین، لتزرول
وقتی اینجور مسائل پیش میاد دنبال اینی ببینی چیکار کردی چی مصرف کردی که باعث این اتفاق شده منم همش اوایل دنبال دلیلی برای خودم بودم مثلا یکیش من میگرنم موقع بارداری وحشتناک زیاد شده بود هر روز هر روز اونم بدجور که از سردرد گریه میکردم دکترم بهم شیاف دیکلوفناک ۱۰۰ داد گفت وقتی تحمل نداشتی استفاده کن من تا سقط پنج باری شد استفاده کردم ، دیکلوفناک از اون دسته داروهایی که تو سه ماه دوم سوم برای جنین خطرناکه و مشکل قلبی برای جنین ایجاد میکنه تا مدتها حودمو سرزنش میکردم میگفتم شابد تو سه ماه اولم این باعث سقط شده، یا اوایل بارداریم هنوز نمیدونستم پام پیچ خورد بود چون کلا پام سالها قبل تاندونش پاره شده بیشتر مواقع اسیب میبنه رفتم رادیولوژی عکس گرفتم که دکترم گفت روزهای اول مهم نیست وخیلی چیزای دیگه مصرف کلی کدیین و ارگوتامین قبل بارداری و روزهای اول بارداری که نمیدونستم ، ولی دیگه اتفاقی که افتاده اگر بخوای بشینی به اینا فک کنی یکی دوتا نیست فقط خود ادم داعون میشه اون بچهم با این حرفا خود خوریها برنمیگرده
من فقط به خاطر لاغری متفورمین مصرف می کردم و منم زمان بارداری قطع کردم جالبه شما جایی خوندید که سه ماه اول باید مصرف کرد
آخه همش در حال مرور هستم الان که فکر می کنم چند نفری که دیدم و هر کدوم به نوعی مشکل پیدا کردند این داروها رو مصرف کرده بودند
هر چند مریم جون که یک مثال نقض هست
تو مراقبتهای ویژه 3 نفر از خانومهایی که دوقلو داشتند همه کلومیفن خورده بودند و اصلا وضعیت بچه ها خوب نبود میگم خوب نبود و دو نفر که یک قلشون رو از دست داده بودند البته یکی از این خانومها هم کلومیفن را برای پسر دار شدن خورده بود که هر دو قلش پسر شده بودند یکیش بلافاصله پر کشید اون یکی هم تو مغزش کیست داشت
اصلا اینطور نیست.ببین خیلی طبیعیه همش دنبال علتی.من تا مرداد ینی سه ماه بعد زایمانم هر روز و شب تو سایت های خارجی بودم و اونواع و اقسام مقاله ها رو میخوندم و نت برمی داشتم و ..هر احتمالی که پزشکا داده بودن، دونه دونه میرفتم سرچ میکردم.وقتی دکتر پریناتولوژیستم حرف میزد و منم حرف میزدم ..دکتر پیری با اون اخلاق گندش خندید گفت دختر چقدر اطلاعات داری!گفت همه رو سرچ کردی؟گفتم بله راه دیگه ای که نبوده..گفت کافیه دیگه با این سرچ ها فقط خودتو اذیت می کنی..ما به مورد شما،توی پزشکی میگیم غیر قابل انتطار..دیگه آب پاکی ریخت رو دستم.من یه استامینوفن ساده هم طول بارداری نخوردم و انقدر مراعات غذایی میکردم ولی خب چی شد نتیجه اش!! الان خیلی بهترم اصلا وسواس گونه دنبالش نیستم حالات الان توام خیلی طبیعیه
