یه پیج هست اینستا
خیلی به من کمک کرد
ببین من تو شهر غریبم و هیچ کس کمک نیس
همسرمم کمک می کرد اما از لحاظ عاطفی و روحی صفر و کلا عصبی
رو منم تاثیر گذاشتت بود و منم سر بچم خالی میکردم
اما از وقتی مطالبشو خوندم واقعا به خودم اومدم و سعی می کنم عصبانیتمو سرش خالی نکنم
نوشته بود حتی نوزاد هم هر برخوردی کنی باهاش تو شخصیت بزرگستلیش اثر میذاره با اینکه به یاد نمیاره
من ازبس دخترم اذیتم میکنه وهمش غر وگریه و میچسبه بهم و کثیف میکنه همه جارو همش میگم خداکنه درآینده یه بچه عین خودت نصیبت بشه تافقط اینجوری بفهمی چطور توسن ۲۸سالگی پیرشدم ازدستت.
بعضی وقتهاهم میگم خدایادیگه منومادر نکن .
بخدا پسر منم همین جوری بود اصلا بگم بدتر از این خیلی روزای بدی بود ، حتی زنگ میزدم ب مامانم میگفتم برین براش دعا بگیرید شاید نظر خوردع شاید آروم بشع ولی هیچکی درکم نمیکرد منم شهر غربت بودم دست تنها با یه شوهر وسواس و غرغرو خیلی سخت گذشت بهم ، الان بزرگ شده امسال میره اول سختی هاش تموم شده بعضی شبا ک خابه بهش تگاه میکنم یادم ب اون روزای سخت میافته چقد گریه کرد
میفهمم چی میگی عزیزم منم این دوره رو گذروندم گاهی بقیه میخواستن بهم روحیه بدن میگفتن الکی که نیس بهشت زیر پای مادره میگفتم من جهنمو به چشم میبینم بهشت پیشکشه باباش. یکم قوی باش ایشالا خدا خودش کمکت کنه و ب بچت هم آرامش بده
استارتر پاشو همین الان بابونه دم کن با نبات بخور چندقطه هم بنداز دهن بچت ببین اینجوری هم خودت اروم میشی هم بچه تجربش کردم
