من چند وقت پیش خونه مادر شوهرم اینا دفتر خاطرات قدیمی شوهرم رو پیدا کردم کلی راجه به دوست دخترش نوشته بود در تب عشق سوزانش طفلی میسوخت عکس قلب وتیر واینا هم گشیده بود منم دفتر اوردم خونه باهاش کلی سربه سرش گذاشتم دوتایی خندیدیم بیخیال سخت نگیر
عزیزم نیاز به دعوا و حس بد نیس اون گذشتش بوده شاید شمام تو گذشتتون عاشق شده باشین
قرار نیس ناراحتش کنید به حسش احترام بذار اصلا باهاش دعوا نکن
نباید میگفتین اصلا اونم یادش رفته باشه شمایادآوریش کردین خب مال گذشته است شاید یادش رفته بندازه دور
نه، دوستش داشت و برای ازدواج میخواست، اما دیده دختره گمونم با یکی دیگه هم بود یا به این میگف نمیتونی من و ول کنی تو، شوهر منم آدم غدیه بخاطر اون حرفش ولش کرده، بخاطر بی اعتمادی به اون دختره دوران دوستی من و خیلی عذاب داد، با اینکه دختر قابل اعتمادی ام همش بهم شک میکرد و دنبال بهونه بود
قبلنم چن بار بحثمون شده درمورد این و گفت با حرف زدن از اون هم خودت و هم من و ناراحت میکنی، چرا باید از کسی که تو گذشتش بوده ناراحت شه؟!پس حتما خیلی دوستش داشته...اون عشق اولش بود اما من نبودم ، دختره هم از من خوسگلتره، چشاش رنگیه
پس من چی بگم
اون ارشد داره من دیپلم
اون تهرانه من شمال
اون سفیده من سبزه
بخای بهش فکرکنی داغون میشی...بیخیال
برو تایپیکای منو بخون دختره چه حرفا به من زد.ما باهم حرف زدیم ازون پرروهابود
با این حال الان خبری ازش نیست منم چیزی رو یاد اوری نمیکنم انگار که نمیدونم شوهرمم درگیر زندگیمونه شدید
خوب.اون مال گذشته است خودتو الکی اذیت نکن
گذشته ها گذشته اونم نمیره دنبالش دیگه
برا منم چند مورد بود ازش میپرسیدم خودش میگفت برا قبلا بود حتی بخاطرش چاقو خورد بیهوش شد
تو رو هم دوست داشته با هات ازدواج کرده
فقط خودتو عذاب میدی همین
میدونم گذشته، اما دست خودم نیست
وقتی عکسش و رو قلب دیدم و نوشته عاشقانش و داغون شدم، عصری به شوهرم گفتم داد زدم همه چی و پرت کردم، گفتم به من میگی اهل گل خریدن نیستی به اون دم در خونش گل گیفرستادی، پس عاشقش بودی از من بیشتر...گفتم بی ارزش شدی پیشم دروغگو...زنت اندازه اون ارزش نداشت...
