من بیمار سرطانیم . درمون اینجا خیلی مشکله تا حالا53 میلیون با بیمه خرج کردم . این یک نمونه اش . بچه هام اینجا کسیو ندارن نه خاله نه عمه نه عمو فقط یه دایی دارن که ماهی یه دفعه نیم ساعت میاد پیشمون و پدر و مادر همسرم هم شهرستانند و از ما به دور . کار همسری دست توش زیاده و باید لقمه رو از دهن شیر بیرون بکشه . اجاره ملک اداری و منزل و رفت آمد هرروز از کرج به تهران و ته کشیدن همه پس اندازمون و ..... مردم از این همه بیچارگی . خالا هم که میگن وضع بدتر هم میشه . یورو 4700 تومنی امروز رو همه چی برای ما که با ریال خرید میکنیم تاثیر گذاشته . نمیدونم میتونم اونقدر زنده بمونم که آینده بچه هامو ایمن کنم .؟ ببرم عزیزامو تو یه کشوری که لااقل قانونمند باشه .
وقتی این روزها ی سخت
تموم بشه ،میرم میزنم سر شونه ء خدا و میگم :حال کردی جنبه رو !