شادی عزیزم به پاس تمام پست هایی که با عشق در تمام این سال ها میذاشتین منم اجازه میخوام چند خطی رو براتون بنویسم...
کاملا درکت میکنم که خوشحال نباشی، چون برای شغلت زحمت کشیدی، قبول شدی، حتی ممکنه تو خستگی ها تو پریودی ها تو حال بدی ها این احساسات منفی بیشتر هم بشن
ولی من بعنوان یک دوست مجازی، بعنوان یک مادر شاغل، بهت میگم تصمیم خوبی گرفتی
شاید هرکس دیگه ای باشه چون خودش شاغل هست بخواد به نوعی بهت بگه ن اشتباه میکنی و....
ولی من صد در صد با هیدوا جان موافقم
زمان کودکی پسر من مامانم و خواهرم شب میومدن خونه من میخوابیدند که من بچه رو صبح بیدار نکنم، یا خودمون میرفتیم اونجا میخوابیدیم، هیچوقت حتی پنج درصد از مشکلات مادران شاغل دیگه رو تجربه نکردم، ولی ی ی ی ی با اطمینان بهتون میگم آرامشی که بچه تون کنار شما تجربه میکنه با هیچچچچچچچ چیزی قابل قیاس نیست...
خصوصا اینکه کارمندی دیگه تو این دوره زمونه پولی هم توش نیست، البته که من هیچوقت بخاطر پول نرفتم سر کار، من روحیه م با تو خونه نشستن سازگاری نداره، تابستونا که مدارس تعطیله افسردگی میگیرم، با اینحال اگر عقل الان رو میداشتم و زمان به عقب برمیگشت حداقل تا ۳سالگی یا ۴سالگی پسرم سر کار نمیرفتم....
و در آخر اینکه همه زندگی بده بسون هست، باید ی چیزایی رو بدی و ی چیزایی رو از دست بدی، و خودت بسنجی ببینی کدوم کفه ترازو سنگین تر هست که قطعا آرامش گل دخترتون ارزشمندترین دارایی شما در آینده خواهد بود 😘😘😘