بله حرفای شما هم کاملا درستع.مخصوصا هزینه و وقت گذاشتن برای رشد شخصیت خود و بچه ها را موافقم
اما اگه دقت کنید منم گفتم چیزای اضافه نخریم.نه اینکه کاربردی ها را حذف کنیم و نسخه ی واحد بدیم.ما صرفا از تجربه مون میگیم دیگران هم مختارن استفاده کنن یا خودشون سرشون به سنگ بخوره
حرف و حدیث و تنش هم حاصل همین شوک خانواده ها هست که شما میگی .پس چرا گفتم باید از آموزش به بچه و فامیل خودمون شروع کنیم ؟چون باید ذره ذره این سبک را به دیگران تزریق کنیم تا براشون شوکه کننده یا غیرعادی نباشه
الان کار همین چرخ گوشت را خردکن هم میکنه با کاربردهای بیشتر.تازه کار کردن باهاش راحت تره و هم شستنش.مثل چرخ گوشت که یه عالمه ابزار داره و تمیز کردنش مکافاته نیست.خودم اگه این آگاهی رو داشتم اونروز بجای چرخ گوشت همینو میخریدم
یا تا وقتی آون توستر هست دیگه چرا سرخ کن؟ چرا ماکروفر؟چرا سولاردیوم؟ توستر کار همه ی اینارو میکنه
که بالا هم گفتم با رو غن کمتر...حالا درسته من استفاده نمیکنم اما الان حداقل در موردش آگاه شدم و میدونم به هرحال به کارم میاد
اگه بخوام همه رو تک تک مثال بزنم زیاده.هر چیزی یه جایگزین بهتر میتونه داشته باشه
الان شما از هرکس بپرسی ویترین و ظروف دکوری برات چکار کردن هیچ جواب منطقی نداره بگه.حتی اگر خودش اون وسایل رو دوست داشته باشه.دلیل؟خب همه دارن زشته من نداشته باشم😐
یا سرخ کن.۹۰ درصد اونایی که خریدن پشیمونن.وقتی اونقدر استفاده نداره چرا اصلا تولید میشه؟ چون اونی که میخره وقتی ببینه استفاده نداره نمیره همسایه ش رو آگاه کنه که فلانی به این دلیل اینو نخر.اگر هم دلش بسوزه و بگه یا با انتقاد مواجه میشه یا در بهترین حالت یه باشه بهش میگن و کار خودشون را میکنن.در نتیجه جیب کارخانه ی تولیدش و فروشگاه های لوازم خونگی به راحتی با پول بی زبون منو شما پر میشه
مصرف گرایی ما به ضرر خودمون و به نفع تولیدکنندگان هست.حتی بلاگرها.اینا مثل قشر ضعیف یا متوسط نیستن که اگر خواستن وسیله ای رو با ضرر بفروشن دل شون بسوزه.راحت میندازن تو آشغالی
من دوباره رفتم بالا و اون کامنتم را خوندم .اما خب لازم دیدم این توضیحات رو هم اضافه کنم تا منظورم رو کاملتر گفته باشم🌹