چکارکنیم حالمون بهتر شه

جدا میشن،دختره قبلا خیلی خاستگار داشته،یکی از خاستگاراش که پسر عموش بوده بعد ١١سال دوباره میاد خاستگاریش وکادو تولد دخترش یه خونه بهش میده

موقع بارداری خانمش استراحت مطلق بوده واقا فیلش یاد هندوستان کرده و زنشو با اون وضعیت تنها گذاشته

میخاد دوباره راضیش کنه که برگرده ولی ظاهرادختره میخاد با پسر عموش ازدواج کنه

یه لینک نی نی سایت گزاشتم چندتا لینک زن دوم ومرد خائن و زن اول توش بود

نه ربطی به هم ندارن هیچ کدوم

تو آزادی می خواهی؟
نویسنده : یک زن - ساعت ٧:٥٤ ‎ب.ظ روز ۱۳٩۱/۸/٢
اجتماعی
�
تو آزادی میخواهی؟
ولی آزادی فقط لخت گشتن در خیابان نیست
آزادی درست شدن دیسکو نیست
آزادی راحتی گشت و گذار با دوست پسر و دختر نیست !
آزادی آزاد شدن مشروب نیست

...*آزادی یعنی تو کافر هستی ولی به دین من احترام میگذاری!*
آزادی یعنی تو مسیحی هستی ولی محرم از دَمِ هیئت ما گذشتنی، صدای ضبط را کم میکنی!!
آزادی یعنی وقتی در خیابان خانم محجبه ای می بینی، تمسخرش نکنی!
آزادی یعنی دو برادر با دو اندیشه ی سیاسی متفاوت !
آزادی یعنی احترام متقابل !
یعنی تو هرچه هستی و هر عقیده ای داری، انسانی ، و اندیشه ات محترم

آزادی یک کلمه است
به وسعت علم و اندیشه و تفکر و جسم و روح و دین و عقاید. . .

�

�

نویسنده: آیدین


�
�نظرات (8)
�
با چشمان دیگری در من نگر
نویسنده : رژانو صفریان - ساعت ۱:۱٤ ‎ق.ظ روز ۱۳٩۱/٦/٢٧
�
زن بودن مهم نیست

شیرزن بودن هنر است!

من یک زنم

نگاه به چهره ی ظریفم نکن

اگه اراده کنم هویت مردانه ات را به آتش خواهم کشید!


�
�نظرات (8)
�
حماسه زن پارسی
نویسنده : رژانو صفریان - ساعت ٢:٠٤ ‎ق.ظ روز ۱۳٩۱/۱/٢٩
اجتماعی
�
"حماسه زن پارسی"

مرا ای مرد

مرا ای بیخبر از درد

برو دیگر..

مرا آسان مخوان یک زن

مخوان آسان مرا یک زن

زنی چون من

که از بهر وطن

� � � � � � �کرده سپراین تن

نه آن لیلی مجنونم

.. نه آن شیرین فرهادم

� � � � � � � � � � � � � � که من پروین فروغ شعرایرانم

نه پوراندخت .. نه آزرمدخت

..نه آتوسا .. نه پانته آ

که آرتیمس سپهسالار ایران

� � � � � � � � � � � � � � � �درنبرد ناوگان پارس و یونانم

مرا بیداد تو شاهد به تاریخی

� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �که می بالیده برنامم

* * * * **

مرا گر درمقام همسری بینی

نه یک همخواب و هم بستر

که یک همراه ، یک یاروفادارم

نه یک برده ، مکن اینگونه انکارم

مینگارم تو بی پندار

اگر با جورسنگین تو می سازم

�اگر درآتش کین تو می سوزم

مپندارم که راه رستگاری را نمیدانم

� � � � � � � � � � � � � � که جوشد خون ایرانی به شریانم

مرا فردای فرزندم

مرا عشق به دلبندم

� � � � � � � � � �چنین برپازده زنجیر

مرا ایمان به آرمانم

مرا عهد به پیمانم

� � نموده این چنین با دردتو درگیر

اگرمادرنبود کی بود تورا جانی؟

� � � � � که آزارم دهی اینسان به آسانی

بدون من کجا میداشت تاریخ تو؟

آرش با کمانش

کاوه آهنگرو آن گرزو سندانش

بدون من کجا میداشتی آن شاعر طوسی

� � � � � � � � � � نگهبان زبان پارسی ، �استاد فردوسی

* * * * * *

مرا گر درمقام مادری بینی

مگوبامن که فرشی از بهشت

درزیرپایم پهن گستردی

نگاهم کن، نگاهم کن

� � � � � � � � � � � � �که زیرپای من دنیا به جریان است

� � � � � � � � � � � � زنورعشق من رخشنده کیهان است

که با دستان من

� � � � � � � � � � � � � � � گهواره گردون به دوران است

�که جای پای من برچهره ی

� � � � � � � � � � � � � � � سرخ وسپید وسبزایران است

مرا گردرمقام مادری بینی

مگوبامن که فرشی از بهشت

�درزیر پایم پهن گستردی

نگاهم کن، نگاهم کن

�که درهرخانه ای بامن

� � � � � � � � � � � � � بهشتی لاله گون ازعشق میروید

که در آغوش من انسان

� � � � � � � � � � � � � � مرام صلح و آزادی می آموزد

تو با دستان نیرنگت

مگستر زیر پایم

� � � � � � � � � � � � � �مخمل پوشالی فرش بهشتی را

که یک زن را

نیازی نیست پاداش

� � � � � � � � � � � � � � � � � این همه نیکوسرشتی را

بروای مرد مبرآسان به لب نامم

� �که من آزاده زن فرزند ایرانم

�برو پیشینه ات را بین

برو تاریخ از سرخوان

به دورانی که کارت سستی و آسودگی بوده

همه آوارگی ،ویرانگی بوده

مرا پیشه، هنر، فرزانگی ، �سازندگی بوده

* * * * * *

دهانم ازچه می بندی؟

به دست و پای من ای مرد

� � � � � � � � � � � � تو زنجیر حقارت از چه می بندی

که فرهنگ مرا

� � � � � � � � � � � �هرگز نبوده با چنین اندیشه پیوندی

تو رویم ازچه می پوشی؟

کلامم ازچه می چینی؟

توبهر خواری ام ای کهنه جو

� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � بیهوده میکوشی

هراس تو زرویم نیست

بیم تو ... زمویم نیست

چون آزادی برگهای تنم جوشد

از اینرو پیک خاموشی

� � � � � � � � � � � � � � � زنی بر نام من مهر فراموشی

برو ای مرد، برو دیگر

� � � � � � � � � � � � � � � �برو این دام �بر مرغ دگر نه

� � � � � � � � � � � � � � � �که عنقا را بلند است آشیانه

�

پروین باوفا، ارواین اکتبر 1989

شاعر،نقاش،نویسنده، آهنگساز،ترانه سرا و طراح مقیم کالیفرنیا


�
�نظرات (23)
�
روزگار بدی برای زنهاست ...
نویسنده : یک زن - ساعت ۸:۱٢ ‎ق.ظ روز ۱۳٩٠/۱۱/٢٠
اجتماعی
�
روزگار بدی برای زنهاست ...

ریشو می بینی، می ترسی ...

لباس روی شلوار می بینی، می ترسی ...

ژیگول می بینی، می ترسی ...

ماشین مدل بالا از کنارت رد می شه تو خیابون، می ترسی ...

ماشین قراضه رد می شه، می ترسی ...

موتوری با اون نگاه کثیفش از کنارت ویراژ می ده، می ترسی ...

کنار خیابون یه پیرمرد نشسته تو سایه درخت و با همون عینک ته استکانیت نگاهت می کنه که باد بزنه و مانتوت کمی بره کنار، می ترسی ...

کنار خیابون یه دسته مرد وایستادن و مثل گرگ نیگات می کنن، می ترسی ...

سوار تاکسی و کرایه ایی هم بخوای بشی،حتی اگه جلو هم بخوای بشینی که راحتتر باشی، می ترسی ...

مانتوی روشن بپوشی بیای تو خیابون از نگاه مردا که دنبال رد لباس زیرمانتوت هستن، می ترسی ...

عینک آفتابی می زنی میای تو خیابون از نگاههایی که دنبال چشمهای اون زیر هستن، می ترسی ...

با دوستات می ری بیرون تو کافی شاپ که باید دود سیگار بخوری اگرم بری پارک، از مردهای بیکار پارک، می ترسی ...

از پدری که دست پسر کوچکش رو گرفته و از کنارت رد می شه و تیکه ایی بارت می کنه و به پسرش نگاه می کنه و می خنده،از هر دوشون، می ترسی ...

از مردی با ظاهر معمولی که کنار خیابون به ظاهر داره با موبایلش صحبت می کنه اما هربار که زنی از کنارش رد می شه حرفهای زشت و کریهی می زنه و تو خیالش با همه ( که فرقی نمی کنه زنی چادری باشه، کسی باشه با لباس های کار یا دختری دیگر) عقده های جنسیش رو خالی می کنه ...

که نه فقط از نگاه که حتی از متلک ها و حرفهای کریهی که باید بشنوی و فقط رد بشی و فرار کنی از این آدمها، می ترسی ...

از نگاه آدمها تو پمپ بنزین، ترافیک، گشت ارشاد و و و و می ترسی ...

از آدمهایی که ظاهری عادی دارن اما کلی عقده های روانی و جنسی توشون جمع شده و حتی با شخصیتترینشون هم تو موقعیتش قرار بگیرن این عقده ها رو می خوان تسکین بدن و دست به وحشیانه ترین اعمال بزنن، می ترسی ... که �آوازه غیرت و ناموس پرستیشون دنیا را کر کرده است اما چند نفره به یک زن بیگناه حمله می کنن، می ترسی ...

�

ترس ترس ترس ... کابوس های روزانه و شبانه آدمهایی شده که می خوان فقط کنار دیگران تو جامعه زندگی کنن ....



قویترین آدم جهان اون نیست که دویست و پنجاه کیلو رو یه ضرب میزنه ...
�قویترین آدم جهان زن ایرانیه که با وجود تجاوز فردی و گروهی و اسید پاشی و گشت ارشاد و مزاحم هاى خیابونی و زور گیری و قتل و هزار خطر دیگه هنوزم تو این مملکت درس میخونه ، ورزش میکنه ، رانندگى میکنه ، کار میکنه ، عاشق میشه ، أعتماد میکنه ، مادر میشه و به بچه اش یاد میده آدم باشه

�

الهام امیری


�
�نظرات (31)
�
من یک زنم
نویسنده : رژانو صفریان - ساعت ۳:٠۱ ‎ب.ظ روز ۱۳٩٠/۱۱/٩
�
من یک زنم ...

بــــــــدان ...

"حــــــوای" کسی نـــــمی شــوم که به "هــــــوای" دیگری برود

تنهایی ام را با کسی قسمت نـــمی کنم که روزی تنهایم بگذارد

روح خـــداست که در مــــــن دمیـــده شده و احســـــاس نام گرفته

ارزان نمی فروشمش!

دستــــــهایم بــالیـــن کـــودک فـــردایـــم خـــواهـــد شــــد

بـــی حـــرمتـــش نمی کنم و به هــرکس نمی سپارمش

ســـــودای دلـــم قسمت هر بی ســر و پـــــایی نیست


من یک زنم ...

�

الهام شریفیان


�
�نظرات (6)
�
← صفحه بعد
�