سلام و وقت بخیر.
ممنون که اومدین و توی این تاپیک پست گذاشتین.
نظر منو بخاین کلا رها ش نکنین! در ضمن اینکه شخصی که توی 37 سالگی نمیتونه یه رابطه رو مدیریت کنه و میخاد کنار بکشه کمی باید به رابطه و ماندن باهش بیشتر فکر کرد ولی به نظر من یهو رها نکنین.
اگر طرف ارزش ش رو داره که باهاش بمونین این کار رو ادامه بدین ولی کژدار و مریز. مگه چه اتفاقی بین تون افتاده که حس میکنه داره خیلی سریع پیش میره؟؟؟ به هر حال همیشه این اتفاق میافته و یه چیزی رو بهتون بگم که توی این دوره زمونه خیلی ها خصوصا اگر موقعیت اجتماعی مناسبی داشته باشند ترس دارن که بقیه براشون تور پهن کنند. این مشکلات به شدت توی جامعه زیاد شده و هر کسی رو ببینی یه ترسی داره مگر اینکه چیزی برای از دست دادن نداشته باشه.
اینکه شما میگین تنها ش بگذارین 4 هفته به نظر من توی دوستی اصلا نباید این اتفاق بیافته اگر دو طرف برای همدیگه مهم هستند. شما ایشون رو تنها نگذارین ولی کم و بیش با هم صحبت کنین و نگذارین این رابطه سرد بشه.
البته بهتون اکیدا توصیه میکنم برین مشاوره اگر میخان برای زندگی آینده انتخاب ش کنین.
و یه چیز یدگه رو هم ازش بپرسین که اگر دوست داره رابطه عادی پیش بره چه روندی باید داشته باشه؟
اصولا ما توی ایران خیلی همیشه عجله داریم و چون توی روابط دختر و پسری هیچ اموزشی ندیدیم یا خیلی تند میریم یا فقط به لذت بردن از همدیگه یا سر کیسه کردن همدیگه فکر میکنیم. بین دختر پسر ها کم میشه یه رابطه دوستی دو طرفه عادی شکل بگیره مثل رابطه دختر دختر یا پسر پسر که صمیمی هستند و همیشه هم به همون شکل میمونه!
بنابراین بهتره راجع به همین قضیه باهاش حرف بزنین!
اگر توضیح بیشتری نیاز بود خوشحال میشم.
موفق باشین