از طرفى به اينا فكر مى كنم كه تو دنيا يه عالمه مريضى هاى وحشتناكى هست كه هيچ راه درمونى براش نيست
منم مثل همه يه روزايى ناراحتم از اين مساله اما بعدش به خودم مى گم چرا غصه مى خورى وقتى درمان براش هست وقتى مى تونى زندگى كنى و از روزاش لذت ببرى فقط و فقط بايد صبر داشته باشى و آرامش
هر آدمى تو زندگى مشكلى كه براش پيش مى ياد بزرگ و بزرگتر از اون چيزى كه هست مى بينه اما اگه بخوايم به خودمون كمك كنيم بايد مشكلهاى بزرگتر ديگران و ببينيم كه هيچ راهى براشون نيست
نمى گم از اينكه تو اين مرحله از زندگى و با اين اتفاق خوشحالم نه اصلا
اما اتفاقيه كه پيش اومده كارى هم از دستم بر نمى ياد مهم اينه كه همسرمو با تمام وجود دوست دارم و بايد براى اين زندگى و سختى هايى كه جلوى پامون مى زاره جنگيد
معلوم نيست كه دو فردا ديگه مادر هم شديم چه اتفاقهايى رو براى بچه هامون بايد با دل و جوون قبول كنيم هميشه كه زندگى روى خوششو بهمون نشون نمى ده بايد جنگيد و شاد بود حتى تو روزاى خيلى سخت.
از اين ديد به زندگى و سختى هاش نگاه مى كنم كه مشكل ام قابل حله چرا كه خيلى ها مشكلاتى براى سلامتيشون دارن كه واقعا هيچ راهى براشون وجود نداره😞 من اونا رو هم درك مى كنم چون تو شرايطشون قرار گرفتم وقتى درد بزرگترى رو حس كرده باشى اين مشكلها ديگه برات رنگى ندارن.