بنظر من اشتباه ما این هست که سبک زندگی زنان و دختران با صد سال دویست سال قبل تفاوت کرده الان اولویت رو به درس مدرسه تحصیل و کار دادن و سالهای طلایی یک زن میره و درگیر این همه مشکل میشن
من بیست سالگی ازدواج کردم اما بخاطر همین که سالها ذهنم توی درس و اینا بود از نظر ذهنی امادگی مادر شدن نداشتم
من یه ادمی هستم هرکاری رو اول تو ذهنم باید بهش برسم
در کل این ذهن انسانه که فرمان هر کاری رو به اعضای بدن میفرسته
تاوقتی ذهن به نقطه ی انجام کاری نرسه
جسم تاییدش نمیکنه
و عمل نمیکنه
منم بعد از دوازده سال
تازه اون حس مادری تو وجودم رخنه کرده
بااونکه اطرافیانم بهم میگفتن ولی به عقیده من
اگر یه دختر تو سن کمتر مثل قدیم تر
ازدواج بکنه
ذهنش مراحل فکری همسری و مادری
و درسها و تجارب مورد نیاز واسه
رسالت اصلی زندگیش که همسرشدن مادرشدن هست
رو بهتر و راحت تر طی میکنه
درس و تحصیلات فقط عمر منو هدر داد
و منو از هدف اصلی خلقتم باز داشت
گاهی ارزو میکنم صد سال قبل بدنیا اومده بودم 😔