منم ۵ سال تحمل کردم چون هم عاشقش بودم و هم پدرم تازه فوت شده بود نمی خواستم مادرم غصه زندگی منم داشته باشه. اولین باری که متوجه شدم تا ۲۰ روز که اصلاً تو این دنیا نبودم. آخه ظاهرش رو طوری نشون میداد که من به اون بیشتر از خودم اعتماد داشتم و هر احتمالی تو زندگیم می دادم جز اینکه بخواد خیانت کنه. بعد از چند روز که تونستم خودم رو جمع و جور کنم با کلی پرس و جو یکی از بهترین روان شناسان که عضو هیأت علمی دانشگاه هم بود پیدا کردم و به سختی نوبت گرفتم و دوتایی پیشش رفتیم. وقتی مشکل رو مطرح کردم از من خواست بیرون باشم تا با همسرم صحبت کنه. بعد از اینکه نظر دکتر رو پرسیدم گفت همسرت دچار اختلال شخصیت خودشیفتگی هست. این چند سال همه جوره باهاش کنار اومدی الان که پای ی زن دیگه وسط اومده نتونستی تحمل کنی. گفت برو تو نت خصوصیات این افراد رو چک کن تا متوجه بشی.گفتم خوب درمانش چیه گفت متأسفانه درمانی نداره و با بالا رفتن سن بدتر هم میشه. اون روان شناس نظرش بر جدایی بود ولی من اون موقع حتی دلخور هم شدم و با خودم گفتم زندگی مشترک که بچه بازی نیست به راحتی بخوای جدابشی هرطور شده درستش می کنم. مشاورم رو عوض کردم و ۵ سال هر کاری از دستم بر میومد انجام دادم ولی دقیقاً همان طور که اون دکتر گفت روز به روز بدتر شد. در واقع معتادش شده بود و چون مطمئن بود من کسی چیزی نمیگم راحت جلو می‌رفت تو این راه. ولی من دیگه به جایی رسیدم که دیدم اگه بخوام بیشتر تو اون زندگی بمونم دیگه چیزی از روح و روانم باقی نمی مونه. دیگه تصمیم به جدایی گرفتم و خانوادمو در جریان گذاشتم. درسته خیلی ناراحت و شوکه شدند ولی شماتت میکردن که چرا این همه مدت صبر کردی و چیزی نگفتی. وقتی اونا قضیه رو فهمیدن بیشتر از من اصرار به جدایی داشتن.
الان شما هم بهتره با مشاور صحبت کنی و ریشه مشکل رو پیدا کنی. اگه قابل حله که تمام تلاشت رو بکن برای حفظ زندگیت اگه هم نه بیشتر از این خودتو نابود نکن.
ضمناً همسر من هم هیچ بدرفتاری و بداخلاقی نداشت و کارت حقوقش هم همیشه دست من بود و ادعا می کرد که دوستم داره.
سلام خانمای گل
من شیاف استفاده میکنم و بشددددتتتتتتت حساسم و حالم رو بهم میزنه دکترم گفت این یک هفته رو روزی یکی استفاده کن و دیگه قط کن خیلی برام سخته حتی روزی یکی اگه دیگه استفاده نکنم مشکلی پیش میاد؟
ممنونم عزیزم از ابراز همدردیت .واقعا کم آوردم .هر دفه میرم انتقال با بی میلی میرم .من این رفتارش رو تو عقد هم دیدم ولی با خودم گفتم دوستی های دوران مجردیش هست تموم میشه .چون دانشجو بودم نتونستم خیلی چکش کنم و ازدواج کردیم و بعدش دیدم همچنان ادامه داره.بابام آدم سخت گیری هست میترسم عنوان کنم پشتم رو نگیره و این پر رو تر از همیشه به
بهارجان راستش من خودم آدم شدیدا تنبلی در استفاده از داروها هستم و از طرفی کلا با دارو و... خیلی مشکل دارم ولی وقتی مزایای شیاف پروژسترون رو تو اینترنت خوندم سعی کردم طبق دستور استفاده کنم. اگر میتونی این یک هفته رو هم به خاطر نی نی تحمل کن
دوستان در مورد طول سرویکس صحبت کردید معمولا طول سرویکس اولین بار به درخواست پزشک تو ۱۲ هفته یا همون ان تی اندازه می گیرند خوب نرمال اش بین ۳۵ تا ۴۰ که عالیه
یعنی اگه شما ۳۵ هستید اصلا جای نگرانی نداره.
طول سرویکس ۳۰ یا مثلا ۳۱ و۳۲ بنابر بر احتیاط می ذارند واستراحت میدن ولی نه مطلق
زیر ۳۰ باشه به تشخیص پزشک نه در تمام موارد سرکلاژ می کنند یعنی دهانه رحم می دوزند.
کلا تو بارداری چه ای وی اف چه غیر ای وی اف
هر چیزی اعم از طول دهانه رحم یا لکه بینی،جفت پایین ،خون ریزی همه این ها با استراحت قابل کنترل
من تجربه خودم میگم شاید به درد کسی خورد تا ۱۲ هفته مراعات کردم ۱۲ هفته طول سرویکس ۳۷ بود با خیال راحت اومدم یه کم فعالیت های خانه داری وبیرون رفتن ام زیاد شد تا آنومالی که ۱۸ هفته طول سرویکس ام شد ۳۰ خیلی ترسیدم دکترم گفت سرکلاژ نمی کنم امپول فمولایف ۲۵۰ هفته ای یکبار داد.شیاف شبی یکبار واستراحت در حدی که غذا وظرف گفته نشیته انجام بده.دراز بکش بالشت بذار زیر پات.حموم چیزی نکفت ولی خودم ده ردز یه بار نشسته در حد ۵ دقیقه.
بیرونم نمی رفتم حتی نمی نشستم دو ماه رعایت کردم تو ۲۶ هفته سونو دادم شده بود ۳۲.
متاسفانه بعدش خورد به عید منم از خوابیدن خسته شده بودم
یه کم فعالیتم زیاد شد دیگه هم سونو نرفتم امیدوارم پایین نیومده باشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
8 ثانیه پیش
8 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز