حس میکنم خواستگارم شل و یه کم تنبله

تجربه بشه برات زیاد به حرف دیگران توجه نکنی

بخاطر همین هیچوقت بنظرم راجب روابط و زندگی شخصی تو اینجا نباید نظر داد الان اونایی کا نظر اشتباه به شنا دادن احتمالا یه حقی به گردنشون میمونه ...شمام وقتی اینجا یبار‌مشورت اشتباه گرفتی خب هی نیا اینجا بپرس...برو پیش مشاور اگر شرایطشو نداری انلاین برو اگرم مبلغش برات سنگینه رایگان هستش سرچ کن...اینجا خیلی از ادماش تو زندگی‌خودشون گیر کردن شما مشورت میخوای واسه کل زندگیت

معیارت به شرطی درسته که حداقل دو تا عامل رو بررسی کنی ، یک اینکه سن رو لحاظ کنی ، دو اینکه جنم داشتن رو صرفا توی شغل فعلیش نبینی بلکه به میزان تلاشی که در طی روز می‌کنه و میزان اهمیتی که برای آموزش دیدن قائل هست ببینی و کل شخصیتش شخصیت امیدواری باشه و نگاهش به آینده مثبت باشه 

نه اینکه بگه توی این مملکت فلان نمیشه بهمان نمیشه این مدل آدما رو اصلا خونه راه نده ولی اونی که تلاش می‌کنه و آموزش میبینه حتی اگر الان موفق نیست پنج سال دیگه موفق میشه 

شوهر من توی 21 سالگی که ازدواج کردیم سرباز بود با یه شغل پایین در حد کارگری و ویزیتوری منم دانشجو بودم ولی جنم کار داشت بهش بله گفتم ، تا 26 سالگی فقط واسه این و اون کردیم شغل های پراسترس و سخت تحمل کردیم، همزمان کسب و کار های مختلف با سرمایه بسیییییییار پایین راه انداختیم و شکست خوردیم ، از 26 سالگی از میون کسب و کارهایی  که راه انداختیم یکیش گرفت و تا الان که 32 سالمون هست دیگه کامل جا افتاده 

چرا به حرف کاربرای اینجا خواستگارتو رد کردی؟؟؟

پس زود قضاوت نکنید شاید همسر اون خواستگار اسبق شمام با کلی مشکل دست و پنجه نرم کرده تا شوهرش رو حچابش سخت گیر نباشه...

همسرمن اومد خواستگاریم هیچی نداشت هیچی یه شغل کم درآمد ومیدونستمم که پدرش پشتش نیس پدرم میگفت فکر نکنم این خیلی کاری باشه برادرش کاری تره چون فامیل بودیم من قبول کردم چون دوستش داشتم همسرمم منو خیلی دوست داشت بله که گفتم و عقد کردیم براش انگیزه شد دنبال کار گشت کارخوب پیدا کرد الان خداروهزارمرتبه شکر وضع ما ازهمشون بهتره از لحاظ درآمدی  همون برادرش وضعش ازهمه بدتره 

شوهرم همیشه میگه باتو ازدواج کردم برکت اومد توزندگیم 

عرضه مرد خیلی مهمه ولی اخلاق و ادب بنظرم اولویته

ببین شوهر من موقع ازدواج فکر میکرد زیاد کار کردن خوبه نمیدونی چه کارهایی میکرد که کارمند خوبی باشه کار من پراسترس بود ولی کار شوهرم فقط زمان بر و رسما حمالی بود ، ولی به مرور زمان چون حمایت مالی و روحی منو داشت جسارتش رو بیشتر کرد و ریسک پذیر تر شد ،  البته قابل انکار نیست که خودش هم یک سره در معرض آموزش بود یک سره کتاب صوتی و پادکست گوش میداد 

اینکه خواستگارت تخلیه روانی کرده رو بر مبنای ضعف کلی نذار خیلیا حتی برای یک بار هم سمت انجام دادن کار پراسترس نمیرن اینکه رفته سمتش و انجامش داده نشانه خوبیه 

اینکه کار پراسترس رو رد می‌کنه هم به این معنی نیست که واقعا دفعه بعد دیگه انجامش نده فوری برچسب ضعف بهش نچسبون

 ماهیت کار پراسترس همینه آدم فشار جدی تحمل می‌کنه ولی وقتی انجامش میدی وقتی خروجی مطلوب میشه یه احساس غرقگی و شکوفایی ایجاد میشه آدم از اون استرس لذت نمی‌برم ولی احساس اثرگذاری باعث میشه که توی اون کار باقی بمونه و دفعه بعد توی موقعیت تصمیم گیری که قرار میگیری دوباره انجامش میدی مگر اینکه پول خوبی ازش دریافت نکرده باشی و واقعا ارزش نداشته باشه وگرنه حتما دوباره قبول می‌کنی و انجامش میدی،  از یه جایی به بعد دیگه اون کار برات مثل روز اول و پروژه اول سخت نیست چون توش مهارت پیدا کردی پس باز هم پروژه بهت بخوره قبول می‌کنی 

اینو بذار زمان بگذره مجدد با خواستگارت چک کن ببین حالا که این مسأله رو ازش گذر کرده دیدش نسبت بهش چطوره و حتما این موضوع رو با مشاور پیش از ازدواج هم چک کن 

تمرکزت رو بذار روی اینکه مهارت های خوبی بلد باشه کم کم خودت هم چون دید رشد داری میتونی کمک کنی رشد کنه ولی به میزان پذیرشش هم توجه کن 

ولی اینکه میگی توی این سه هفته اخلاقش خراب شده بود خب جای فکر کردن و بررسی بیشتر داره واقعیت اینه که اخلاق مهم ترینه

شرکت نفتی رو چرا رد کردن؟