از بچگی همین بودم باهیچکس دعوا نمیکردم قهرم همینطور تحمل ندارم
اینقد گاوم حتی خودشم مقصر باشه دلم نمیاد😭
تایپک قبلی گفتم دعوامون شد
یه ذره درک نمیکنه فقط فکر میکنه خودش عاقله فکر میکنه من بچم چشمم تو لباس پوشش حرف و بقیست
نمیدونم لابد توخانواده ی خودش اینطوریه دیگه
امروز ک ندیدمش
فردا هم نمیبینمش
میخوام کلا سراغی ازش نگیرم بفهمه خودش مقصره
هرچند الان دست پیش میگیره گارد داره
کاش خدابهم عقل بده اینقد خودمو سبک نکنم
این از دل بزرگ و مهربونته
حسنه عیب نیست
باهاش حرف بزن
قهر نکن
عادی میشه
مردا به قهر، سردی، سریع عادت میکنن
واقعا عصبی شدم اینطوری نبودما کلا ادم صبوریم
هورمونام چند ماهه بهم ریخته ماهی دوبار پریود میشم
زودرنج شدم برا هرچیزی میشینم گریه میکنم
شوهرمم کارشو زیادتر کرده میبینی روزی ۲۰ساعت کار میکنه
هفتی ۳ ۴ روز نمیبینمش
همچی بهم فشار میاره
نمیگم همیشه دعوا داربم ماهی یبار شاید بشه وقتی هست خیلی مهربون و خوبه
ولی درک نمیکنه من زنم روحیم فرق میکنه
توروخدا بیاید تاپیک اخرم 😭 😭 😭 😭 😭
منم همینم قهرم باشم مدام منتظرم بیاد منت کشی خوابم نمیبره و کلا فلج میشم
