سلام .من ساکن یه شهرستان کوچک هستم فعلا که با خانواده خودم حدود ۴۵ دقیقه فاصله و با خانواده همسرم که در یک محدوده هستیم .شوهرم تا الان شهر خودمون کار می‌کرده ولی از عید به بعد بیکار شده .الان تصمیم گرفته که اطراف تهران با یکی از اقوام پرحاشیه که رابطه خوبی باهاش داره و به نظر خودم همیشه اون رو به من ترجیح میده کاری رو شروع کنند .حالا به من میگه که وقتی کارم راه افتاد و رونق گرفت توهم بیا پیش من .اما من به خاطر بعضی از کارهایی که اونا میکنند(هرشب همراه اون آقا مشروب میخورند مست هستند و من تا صبح باید تنها باشم) دوست ندارم تو جمعشون باشم .به نظرتون با این شرایط من برم یا اینکه من شهر خودمون باشم و شوهرم هر ماه یک هفته بیاد پیش ما.الان هم همسرم همون جا هست که کارشون رو قرار هست راه اندازی کنند.الانم امروز صبح بهش زنگ زدم گوشیو قطع کرد داشتم صحبت میکردم .اینقدر حرص دارم و عصبی ام می‌خوام چند روز گوشی خودمو خاموش کنم از من و بچه ها بی خبر باشه .البته میدونم اینم مهم نیست براش
به نظرم بری بهتره نباشی هرکار بخواد میکنه
حالا چ بری پیشش چ نری اون ک اخرش کار خودشو میکنع و حرص و جوشش میمونه برای شما
بمون خونه مادرت ازش پول بگیر بچه هارو ببر تفریح و برای خودت خرید کن
نزار شوهرت تنها باشه ،برو سریع ی خونه اجاره کن برو همونجا ،بمون ،خوشبحالش میشه کل مسولیت رو دوش شما ،بعد خودش مجردی زندگی کنه
من خودم همین نظر رو دارم چون اونجا هم باشم اون از من اصلا حساب نمیبره و بلکه صد برابر رفتارش بدتره .اون میخواد بچه ها رو اهرم فشار کنه منو به واسطه بچه ها بکشونه اونجا .میگه بچه ها رو میبرم تو هم مجبور میشی بیای
اینجا باشی هم حرص میخوری ب اضافه اینکه ممکنه تنها باشه کارای دیگ هم بکنه. چون دوست های بد بدن. مردام تحت تاثیرن اصلا عقل ندارن
همین ک میگ بچه ها میبرم ک بیای یعنی دوستت داره
الانم شهر خودت نبسی درواقع شهر خانواده شوهرتی
یا برو پی شمادرت ی سوییت اجاره کن ولی دیگ حساب نکن شوهرته. برات مهم نباشه با کی هست و میشینه و میخابه حتی
یا برو پیشش لاقل از ی فاجعه دورش کن