من و شوهرم عقدیم حالا دوران عقد حوریه مادرم می‌ره شهرستان ما هم خونه تهران داریم هم شهرستان حالا مادرم می‌ره شهرستان من مجبورم خب باهاش برم چون مادر بزرگم فوت کرد و خونه شهرستانمون نیاز ب تعمیر داره حالا شوهرم گیر داده تنها بیا اینجا گفتم من تو دوران عقد من اختیارم با خانوادس خب زود عروسی کنه خودش دنبال خونه نیست بهانش اینه من دلگرمی ندارم خب منم شرایطم اینطوریه چکار کنم
دلگرمی چی نداره؟؟
کارت درست هست .خیلی ناراحته زودتر ازدواج کنید
قبول نکن بگو ت پاشو بیا شهرستان
از لحاظ شرعی و قانونی از لحظه عقد اختیارت با شوهرخاله نه خانواده ولی از لحاظ عرفی ۵۰ _۵۰ هستی چون هنوز تو خونه پدرت زندگی میکنی
الان فقط نامزد هستید ولی اختیار اداره هرکاری خواست بکنه خیلی نامزدها بودند تودوران نامزدی اسیر توقع زیادی نامزد شدند دیگه ندونستند زندگی کنند
حق با شماست
کوتاه نیا ولی مهربون باش همچنان
لحن ت بد نشه.
حرفتو یک بار با مهربانی بگو، بعد دیگه بحث نکن.
بگو منم از دوری اذیت میشم کاش زودتر عروسی کنیم
اختیارت دست خودته
اینطوری نگو
مگه خدای نکرده اسبی که افسارت دست خانواده و یا همسرت باشه
باید بگی چون صلاح نمیدونم طبق اصولی که یاد گرفتم نمیخوام قبل عقد پیش هم باشیم
و بسیار کار خوبی میکنی
بهش بگو اگر منو دوست داری کمی دیگه صبر کن تا کارها روی روال بیفته اگر هم نه زودتر عروسی بگیر
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز