عزیزم تاپیکاتو دنبال میکنم.
یکی از فامیلا ۲۹سالگیش با یه آقایی ازدواج کرد دقیقا زندگی شما رو داشت، با این تفاوت که ایشون شاغل هم نبود.یعنی عملا نه درآمدی داشت نه همسرش خرجی میکرد.
تنها بیرون رفتنش بیرون رفتن برا گذاشتن آشغال دم در بود!۳ سال تحمل کرد که به مرور زمان بهتر میشه.کار عاقلانه ای که کرد این بود که بچه نیاورد به امید بهتر شدن روابط.
بعد ۳سال طلاق گرفت و ۵سال هم مجرد موند، اسفند ۱۴۰۲ با یه آقای خیییلی محترم آشنا شد و ازدواج کردن.
ماشالاه همسرش عین یه پروانه دورش میچرخه، دور همون خانومی که همسر سابقش بهش گفته بود اذیتت میکنم تا بری!
نمیگم طلاق بگیر یا ادامه بده. هرجور صلاحته عمل کن ولی بدون
نترس فقط. کم اهمیت ترین موضوع تو زندگی نظر دیگرانه.
موفق باشی گلم❤️