من نمی‌فهمم چرا وقتی یکی پارتنرش وضع مالی متوسطی داره، هی میگه «من بهت لطف کردم» یا «پای فقیریت موندم». خب عزیزم، خودت انتخاب کردی، کسی مجبورت نکرد. وقتی با یکی وارد رابطه می‌شی، باید بدونی شرایطش چیه، بعدشم نمی‌تونی هی سرش منت بذاری که من کنارتم. این اسمش لطف نیست، انتخابته، وظیفته.
کسی که پولداره رو هم وظیفه‌ت نیست که حتماً دوستش داشته باشی صرفا چون فقط پولداره. هیچ‌کس قرار نیست فقط چون وضعش خوبه، یهویی بشه حق مسلم رابطه. در کل نه پولداری دلیل بر برتریه، نه فقیربودن دلیلی برای منت گذاشتن. وقتی یکی رو با شرایطش می‌پذیری، دیگه لطف نکردی، فقط انتخاب کردی.
