۱۹ سالمه ۷ ماهه عقد کردم
وقتی که مجرد بودم خانوادم خیلی اذیتم می‌کردن
ولی من همیشه سعی میکردم قانع باشم چیز زیادی ازشون نخوام که اذیت نشن
تولدم که میشد کادوی درست حسابی نداشتم
منظورم چیز گرون قیمت نیست
ولی خب همون چیزای کوچیک رو هم نمیخریدن
مثلا پارسال کادوی تولدم فقط یه رژ لب بود اونم خواهرم خریده بود
یه سال اصلا کادو نداشتم گفتن همین کیک تولدت کادوته نه واسم استوری گذاشتن تگم کنن نه هیچی
بعد خواهرم ۱۵ سالشه امسال واسش رفتن تو کافه تولد گرفتن یه باکس کامل لوازم آرایشی و بهداشتی خریدن
هم مامانم هم بابام عکس خواهرمو گذاشتن پروفایل شون استوری هم گذاشتن واسش تبریک گفتن ....فرق من این بود که من همیشه قانع بودم ولی خواهرم هرچی رو از بچگی میخواست با داد و بیداد بدست می‌آورد
۱۳ سالم بود فقط یه بار گفتم گوشی میخوام مامانم خیلی دعوام کرد که آره سنت کمه ما هم سر گنج نشستیم انگار و اینا دیگه هیچی نگفتم تا وقتی که ازدواج کردم و شوهرم واسم گوشی خرید اما خواهرم که ۱۲ سالش بود واسش گوشی خریدن...همه جا این حس نا دیده گرفته شدن رو دارم احساس میکنم بعدا شوهرم هم قراره این رفتارا رو باهام داشته باشه خیلی داغونم...
