اولا بستگی داره چقدر کار شما تخصصی باشه و نوع کارت چی باشه، بله ممکنه مثلا شما مهندس خط تولید باشی و حتی کارگر بی سواد هم سر و کار داشته باشی ولی مثلا اگه تو یک شرکت مشغول کار باشی و بیشتر افراد تخصص های مشابه داشته باشن، اسن حالت کمتره،
ثانیا، چرا ازار دهنده؟ یاد میگیری با ادم های مختلف چطور باید رفتار کرد و این خودش یعنی رشد شخصیت!
من رشته ام فنیه ارشد برق دارم یه مدت توی کارخونه ها کارکردم که همه پرسنلش غیر از من مرد بودن.خیلی اذیت شدم.احتراممو داشتن اما خیلی بد بود نمی دونم چطور توصیف کنم.اخرش استعفا دادم و از سر روانشناسی خوندم
خب به روحیه شما نمیخورده رشته ات، من خودمم مهندسم و هم دانشگاه هم سر کارم اکثرا اقایون خیلی خیلی بیشتر از خانم ها بودن البته کار تو محیط کارخونه متفاوته، الان شما روحیه ات برای روانشناسی مناسب تر بوده، قطعا تو همین زمینه هم باید کار کنی وگرنه ادم چرا باید بره درسشو بخونه وقتی نخواد استفاده کنه ازش
یه مدت کار کردم.و همونجا به طور اتفاقی با همسرم اشنا شدم.اینقدر جون کندم درس خوندم اونهم کنکور دهه هفتاد،یکی از بهترین دانشگاهای درجه یک هم کارشناسی هم ارشد،فقط باش شوهر پیدا کردم دیگه به هیچ دردم نخورد😂😂😂😂
ول نکن اسی خیلی خوبه این راه رو پیش رفتی
