ما شهر هستیم عقد نکردیم هنوز
چن ساله باهمیم ولی
الان میگه باید روستا بمونیم پیشرف کنم بعد بریم شهر.. یک سال بمونیم میگه
منم دانشجو هستم خونوادمم قبول نمیکنه میدونم
الان‌میگه اگه نیای روستا‌نمیشه( اینم‌بگم خیلی همو دوس داریم یه لحظه بدون من نمیتونه)
بنظرتون منو میترسونه که بمونم روستا؟ یا جدی میگه که نمیشه؟
ممکنه امتحانت کنه‌ببینه هر جوره باهاش کنار میای یا نه
قبول نکن وگرن بعدا با طلاق باید برگردی
اصلا زیر بار نرو وقتی میگه یه سال یعنی تا همیشه بگو هر موقع پیشرفتت رو کردی اونوقت بیا عزیزم تو دانشجویی کلی کار داری بعد تحصیل اصلا نمیتونی تو روستا زندگی کنی باید کار کنی عاقل باش و گول عشق و دوستت دارم و ها رو نخور هر موقع که کارها جور شد اگه دوست داشت بیاد جلو
داره میترسونتت دختر خوب.یه پسر یه دختری و بخواد شرایط خودشو با اون دختر اوکی میکنه و ارامش تو براش مهمه.توی روستا ازادی نداری و خیلی محدود میشی هم بخاطر حرف مردم هم خیلی چیزا بعدشم تا تنور داغ نون بچسبون تو اول زندگی بری روستا تا اخر عمرت همونجایی .این نظر منه
مطمئن باش بری میمونی همونجا همون یکسالی که میگه رو بگو منتظرم شرایطت اوکی شه بعد عقد کنیم.
اینکه خودت چی دوست داری هم مهمه
خب بگو یکسال دیرتر میریم سرخونه زندگیمون تا به برنامت برسی
چون ممکنه بعدا خیالش راحت بشه از اینکه تو رو داره و موندگار بشه اگرم میدونی مطمئنی بهش روی حرفش میمونه عقد کن ولی بگو عروسی واسه بعد از اومدن به شهر
عزیزم زندگی بچه بازی نیست که شما پاشی بری روستا چون دوستش داری انقدر از این دوست داشتن ها هست که باید رها کنی و بزاری بری
