بهش بگی تو فلان روز و فلان موقعیت به من آسیب زدی و امیدوارم همین طور که بهترین روزهای زندگی ام خراب کردی یه نفر بیاد سر راه بچه ات و همون کارها رو باهاش بکنه
(نگین بچه اش چه گناهی داره؟ من چه گناهی داشتم؟ طبق منطق خودش من بدون هیچ گناهی حقم بود که باهام ظالمانه رفتار بشه! )
مگه عقلم کمه
به جای پیامک وقتمو صرف کار دیگه میکنم
کسی به من خیانت کنه از زندگیم حذفش میکنم حتی اندازه پیامک هم تلفش نمیکنم
والا من وایسادم یارو یه بلایی سرش بیاد و رفتم بهش گفتم این بلایی که سرت اومد بخاطر کاری بود که با من کردی ..
وای خیلی شده
ولی هیچوقت نکردم
من حرفامو بردم پیش خدا اگه خودش چیز حالیش بود میفهمید که اینطوری نمی‌کرد
نه هیچوقت
میخواستم چنین پیامی به جاری سابقم بدم.
پیام که نه رو در رو میخواستم بگم بدی هاشو و جلوی خودش از خدا بخوام که تاوان بده.
که دیگه فرصت نشد. همون موقعا که این تصمیمو گرفتم تشت رسواییش از آسمان هفتم افتاد پایین و بی آبرو شد و طلاق
نه نفرین کن نه فکرشو بکن بسپر به خدا
نه ! بدتر پررو میشه و میگه ببین چقدر سوخته!
ولش کن و بسپار بخدا ! چون اونی که قراره با پیام من بفهمه ؛ خب قبلا میفهمید!! پس احمق رو نمیشه با پیام آگاه کرد! برای همین هرگز پیام نمیدم!
متن یه روزی دوست داشتم همین کار رو بکنم ولی زمان کم کم کمرنگش کرد هنوز تو ذهنمه ولی به مرور و بعد از 23سال از اون خاطرات کمرنگ شده و بخشیدم
