🌸🌸🌸
شب بهاری است و نسیم خنک، آرام از لابه‌لای شاخه‌های شکوفه‌بار عبور می‌کند. ماه، خاموش و صبور، بر آینه‌ی آبگیر می‌تابد و سکوت شب را با نوری نرم و نقره‌فام می‌آراید.
دل، بی‌هیاهو، در آغوش این آرامش غرق می‌شود. عطر خاک نم‌خورده و زمزمه‌ی دوردست جویبار، قصه‌ای کهن را در گوش شب نجوا می‌کند.
این لحظه‌ها را، باید با جان نوشید...
