من انتقالی گرفتم به مرکز استان و شوهرم هنوز تو شهرستانه به خاطر همین هفته ای یکبار همو می بینیم یعنی آخر هفته ها میام خونه...شوهرم فقط رابطه می خواد وقتی منو می بینه ولی من ازش سرد شدم...همش خاطرات گذشته تو ذهنمه...روزهایی که زایمان کرده بودم و خانوادش دیدن بچم نیومدن نه مادر و خواهر و نه برادراش و شوهرم هر روز می رفت به مادرش سر میزد...گریه های من براش مهم نبود...از اول ازدواجمون بهم کم محلی کردن...با هزار امید و آرزو اومدم زیر پاهاشون و با غرورشون و کم محلی هاشون لهم کردن...الان بچه هام نمی شناسنشون...شوهرم هیچوقت این رابطه را مدیریت نکرد...خودش را از من و بچه ها جدا کرد و رفت و آمد تنهایی کرد...خواهرش تابستون به مادرم بی احترامی کرد شوهرم خم به ابرو نیاورد و هنوز پیام میدن به هم...منم دست خودم نیست اصلا تمایلی به رابطه باهاش ندارم از طرفی دلم براش می سوزه...
نمی دونم چکار کنم این خاطرات بد یادم بره...کاش شوهرم درکم می کرد
